ارزی برای ذخیره ارزی

تسویه وام‌های حساب ذخیره ارزی به نرخ ارز مبادلاتی، امید را از سرمایه‌گذاران سلب می‌کند

رئیس کمیسیون سرمایه گذاری اتاق ایران گفت:ابلاغ تسویه وامهای حساب ذخیره ارزی به نرخ ارز مبادلاتی به صرف تمدید زمان بازپرداخت، موجب شگفتی فعالان اقتصادی شده و درصورت عدم اصلاح اعتماد و امید را از سرمایه گذاران سلب می کند. مسعود گلشیرازی، رئیس کمیسیون سرمایه گذاری و تأمین مالی اتاق ایران در گفت وگو با خبرگزاری تسنیم با بیان این مطلب افزود: در شرایط فعلی اقتصاد کشور که همگان قائل به لزوم حمایت از بخش خصوصی و نقش آفرینی کار آفرینان برای تحقق حماسه اقتصادی هستند ، سوال این است که با چه اصلاحاتی در این مصوبه می توان تصمیمی منطبق با تدبیر و دور اندیشی و امید افرینی اتخاذ کرد؟

وی ادامه داد: محدودیت های بودجه ای و عدم امکان مالی دولت برای سرمایه ارزی برای ذخیره ارزی گذاری و الزام و نیاز کشور به رشد سرمایه گذاری بواسطه بخش خصوصی، نیازمند اقدامات اعتماد ساز دولت درقبال بخش مولد و کارافرینان کشور است. بدیهی است با ایجاد بی اعتمادی و تحمیل نوسان سه برابری نرخ ارز به کارافرینان و استفاده کنندگان از حساب ذخیره ارزی آن هم به خاطر اینکه دولت های قبل به تکلیف قانونی خود (به موجب ماده ٧٣ قانون برنامه چهارم ) در چگونگی پوشش نوسانات ارزی عمل نکرده اند، علاوه بر اینکه اقتصاد کشور را با انبوهی از واحدهای نابسامان و بحران دار روبرو خواهد کرد، عاملی بازدارنده در تشویق کارافرینان برای استفاده از منابع صندوق توسعه ملی در مسیر توسعه آتی کشور خواهد بود.
عضو اتاق بازرگانی اصفهان ادامه داد: نزدیک هشت سال پیش وام های زود بازده ١٢ درصدی به سرمایه گذارانی اعطا شد که بعضا این منابع را در مواردی دیگر بکار گرفتند و همزمان هم به عده ای دیگر از حساب ذخیره ارزی تسهیلات سرمایه گذاری با بهره کمتری اعطا شد تا فعالیت های سرمایه گذاری توجیه پذیر شوند و به نتیجه برسند که امروز به بهره برداری رسیده اند.
گلشیرازی گفت: مصوبه اخیر در مورد تسویه وام های حساب ارزی برای ذخیره ارزی ذخیره ارزی، به جای تشویق سرمایه گذارانی که این تسهیلات را در حوزه های مولد و پایدار صرف کرده اند، آنان را تنبیه می کند چرا که باید بهره بانکی قریب ٥٥ درصدی را برای هر سال سرمایه گذاری محاسبه و پرداخت کنند.
رئیس کمیسیون سرمایه گذاری و تأمین مالی اتاق ایران در ادامه به طرح پرسش هایی در مورد این مصوبه پرداخت و گفت: آیا زمانی که دولت خود قانون برنامه توسعه را در پوشش نوسانات ارزی اجرا نکرده است باید تاثیرات نوسان را خود دولت جبران کند یا به کارافرینانی که نیاز به حمایت دارند احاله شود؟
وی در ادامه این پرسش را مطرح کرد که « آیا به موجب استانداردهای حسابداری با شناسایی زیان تسعیر ، از تعداد شرکت های مشمول ماده ١٤١ قانون تجارت کاسته می شود یا اینکه با چالش شرکت های جدید ورشکسته روبرو خواهیم بود؟ در حالی که به موجب دستور العمل سوم اسفند٩١ تسویه تمامی دیون ارزی حتی در بخش بازرگانی بر اساس نرخ گشایش ابلاغ شده، این منطقی است که تسویه دیون سرمایه گذاری به نرخ جدید انجام پذیرد؟»
عضو اتاق اصفهان گفت: آیا حسابی که یک بار در سال ٨٩ بین بانک ها و بانک مرکزی تهاتر شده و عینا به مشتریان بانکها اعلام شده است باید دچار این آشفته بازار شود و در حساب ها برگشت شود و به نرخ جدید مورد مطالبه قرار گیرد؟ و آیا به جهت لزوم ثبت زیان تسعیر ارز در دفاتر شرکت ها، شاهد بهم ریختگی ساختار مالی و طبیعتا عدم متقاعد شدن بانکها در اعطای سرمایه در گردش نخواهیم بود و نتیجتا با افت تولید و توقف این واحدها روبرو نخواهیم بود ؟
وی افزود: آیا با ثبت زیان تسعیر ارز در حساب شرکت ها در سنوات آتی از در امد مشمول مالیات کسر نمی شود و ایا بدین ترتیب می توان امید به وصول مالیات داشت؟ آیا روشی وجود دارد تا کمک کند شرکت هایی که سالیان گذشته استهلاک خود را بر اساس ارز حدود ١٠٠٠ تومانی طبق استانداردهای حسابداری و مالیاتی در حساب هایش ثبت و مالیات سود شناسائی شده را هم پرداخت کرده اند، چگونه و یکباره تا ٧ برابر عدد محاسبه شده را در حساب های خود تحت عنوان استهلاک برای این سال ثبت کند؟

صندوق بین‌المللی پول: سقوط چشمگیر ذخایر ارزی ایران

صندوق بین‌المللی پول درگزارش خود از وضعیت کشورهای خاورمیانه می‌گوید ذخایر ارزی قابل دسترس ایران درسال ۲۰۱۸ حدود ۱۲۱.۶ میلیارد دلار بود، اما پارسال به ۱۲.۷ میلیارد دلار سقوط کرد وامسال به ۸.۸ میلیارد دلار کاهش خواهد یافت.

در تازه‌ترین گزارش این نهاد بین‌المللی پولی که دوشنبه ۲۹ مهرماه در سایت آن منتشر شد، آمارهای ذخایر ارزی، تنها منابعی را شامل می‌شود که در دسترس دولت است. بدین ترتیب، منابع مسدود شده ایران در خارج در آمارهای صندوق بین‌المللی پول محاسبه نشده است.

در گزارش پیشین صندوق بین‌المللی پول که اوایل بهار منتشر شده بود، منابع ارزی مسدود شده ایران در خارج نیز محاسبه شده بود و کل ذخایر ارزی ایران ۸۵ میلیارد دلار برآورد شده بود که تقریبا ۱۹ میلیارد دلار کمتر از سال ۲۰۱۹ بود و انتظار می‌رفت در سال آینده این رقم به ۶۹ میلیارد دلار افت کند. بخش عمده‌ای از این ذخایر در خارج قرار دارد.

در گزارش جدید گفته نمی‌شود کل ذخایر ارزی داخلی و خارجی، از جمله منابع مسدود شده ایران چقدر است، اما افت ذخایر ارزی قابل دسترس برای جمهوری اسلامی به ۸.۸ میلیارد دلار نشان می‌دهد که کشور با بحران ارزی مواجه است.

نرخ دلار طی سال جاری دو برابر شده و به بالای ۳۲ هزار تومان رسیده است. مهم‌ترین علت رشد قیمت دلار، ناتوانی دولت در عرضه دلار کافی به بازار برای حفظ ارزش ریال از طریق ایجاد موازنه در عرضه و تقاضای ارز است.

صادرات و تولید ناخالص داخلی

صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی کرده صادرات نفتی، غیرنفتی و خدمات ایران روی‌هم‌رفته در سال جاری میلادی به ۵۲.۷ میلیارد دلار برسد. این رقم در سال ۲۰۱۸ بیش از ۱۰۳ میلیارد دلار بود.

بخش عمده افت صادرات ایران مربوط به سقوط صادرات نفت خام کشور است.

این نهاد بین‌المللی می‌گوید هم تولید ناخالص داخلی نفتی و هم غیرنفتی ایران در سال جاری به شدت کاهش خواهد یافت.

بر اساس این گزارش، انتظار می‌رود تولید ناخالص داخلی نفتی کشور در سال جاری حدود ۸.۵ درصد و تولید ناخالص داخلی غیرنفتی کشور ۴.۵ درصد نسبت به سال گذشته کاهش یابد. در مجموع کل اقتصاد ایران ۵ درصد نسبت به سال گذشته کوچکتر خواهد شد.

برای سومین سال متوالی است که ایران با رشد منفی اقتصادی مواجه است. طی سه سال گذشته، بنابر ارزیابی صندوق بین‌المللی پول، اقتصاد ایران روی‌هم‌رفته نزدیک ۱۷ درصد کوچکتر شده است.

البته ارزیابی این نهاد بین‌المللی بر این پیش‌شرط استوار است که ایران بتواند در سال جاری روزانه نیم میلیون بشکه صادرات نفت خام داشته باشد، در حالی که آمارهای شرکت‌های ردیابی نفتکش‌ها نشان می‌دهد ایران تاکنون روزانه حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار بشکه توانسته صادرات نفت داشته باشد و دقیقا معلوم نیست آیا جمهوری اسلامی پول نفت صادراتی خود را توانسته دریافت کند یا نه.

برای نمونه بر اساس آمارهای گمرکی چین، این کشور طی ۷ ماه سال جاری میلادی روزانه ۷۷ هزار بشکه نفت از ایران خریده است. البته بر اساس آمارهای شرکت‌های ردیابی نفتکش‌ها، مانند کپلر و تانکر ترکرز، تقریبا به همین میزان نفت نیز ایران به‌صورت پنهانی و تحت نام نفت اندونزی و مالزی به چین فروخته است.

از طرفی ایران بدهی ۵ میلیارد دلاری خود به شرکتهای «سی‌ان‌پی‌سی» و «ساینوپک» چین از بابت توسعه میادین یادآوردان و آزادگان را از طریق تحویل نفت تسویه می‌کند و معلوم نیست چه میزان از نفت صادر شده ایران به چین برای پاک کردن بدهی ایران به شرکتهای نفت چینی بوده است.

سوریه و ونزوئلا نیز مشتری نفت ایران هستند و حداقل در مورد سوریه دقیقا معلوم نیست آیا از بابت تحویل نفت ایران پولی می‌دهد یا نه.

به هر تقدیر، صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی کرده است سال آینده صادرات نفت ایران به ۴۰۰ هزار بشکه در روز کاهش یابد. ایران قبل از تحریم‌های آمریکا روزانه ۲.۵ میلیون بشکه صادرات نفت داشت.

بدهی و کسری بودجه

این نهاد بین‌المللی می‌گوید دولت ایران برای اینکه با کسری بودجه مواجه نشود، نیاز دارد که قیمت هر بشکه نفت ۵۲۱ دلار باشد، در حالی که قیمت کنونی نفت حدود ۴۰ دلار است.

وگرنه، بر اساس پیش‌بینی صندوق بین‌المللی پول، انتظار می‌رود کسری بودجه کل ایران در سال ارزی برای ذخیره ارزی جاری میلادی معادل ۹.۶ درصد از کل تولید ناخالص داخلی، یعنی حدود ۵۸ میلیارد دلار باشد.

همچنین انتظار می‌رود بدهی خالص دولت ایران در سال جاری به ۴۴ درصد تولید ناخالص داخلی، یعنی حدود ۲۵۸ میلیارد دلار اوج بگیرد.

در سال ۲۰۱۸، بدهی خالص دولت ایران زیر ۲۷ درصد تولید ناخالص داخلی بود و نشان می‌دهد طی دو سال که از تحریم‌ها می‌گذرد، بدهی خالص دولت اوج گرفته است.

نگاه خوشبینانه صندوق بین‌المللی پول

نگاهی به آمارهای صندوق بین‌المللی پول نشان می‌دهد این نهاد بین‌المللی اگرچه از سقوط مولفه‌های اقتصادی ایران خبر داده، اما باز هم بسیار با ارفاق و خوش‌بینانه نسبت به اقتصاد ایران نگاه کرده است.

به غیر از پیش‌بینی صادرات روزانه نیم میلیون بشکه نفت ایران در سال جاری، کل صادرات ایران نیز بسیار خوشبینانه برآورد شده است.

برای نمونه بر اساس آمارهای گمرکی ایران، کل صادرات غیرنفتی کشور در نیمه اول سال جاری خورشیدی تنها ۱۳.۵ میلیارد دلار بوده است که نسبت به دور مشابه پارسال ۳۵ درصد افت داشته است. البته ایران برای اولین بار صادرات بنزین را نیز در لیست «صادرات غیرنفتی» قرار داده و جالب اینکه بر اساس گفته‌های مهدی میراشرفی، ارزی برای ذخیره ارزی رئیس کل گمرک ایران، «بنزین در صدر کالاهای صادراتی غیرنفتی کشور» بوده است.

اخیرا ایرج حریرچی، رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین به خبرگزاری ایلنا گفته بود، انتظار می‌رود کل صادرات نفتی و غیرنفتی کشور در سال جاری خورشیدی ۳۵ میلیارد دلار باشد.

بدین ترتیب، پیش‌بینی صندوق بین‌المللی پول از صادرات ۵۲.۷ میلیارد دلار نفت، محصولات نفتی، غیرنفتی و خدمات ایران بسیار خوشبینانه به نظر می‌رسد.

ارزی برای ذخیره ارزی

طرح تبدیل حساب ذخیره ارزی به صندوق به مناقشه اقتصادی جدیدی در کشور تبدیل شده و مخالفان و موافقان زیادی در برابر این طرح صف آرایی کرده اند.

این طرح چندی پیش از سوی تعدادی از نمایندگان مجلس که نگران برداشت های بی رویه از حساب ذخیره ارزی بودند، ارایه شد. در جدیدترین واکنش، مرکز پژوهش های مجلس ارایه چنین طرحی را ضروری ندانست و تصویب آن را باعث گسترش تشکیلات دولت دانست. البته پیش از اعلام نظر کارشناسی مرکز پژوهش های مجلس تعدادی دیگر از نمایندگان و کارشناسان اقتصادی هم دیدگاه های خود را در قبال این طرح اعلام کرده اند.

برخی از خدمات سایت، از جمله مشاهده متن مطالب سال‌های گذشته روزنامه‌های عضو، تنها به مشترکان سایت ارایه می‌شود.
شما می‌توانید به یکی از روش‌های زیر مشترک شوید:

در سایت عضو شوید و هزینه اشتراک یک‌ساله سایت به مبلغ 700,000ريال را پرداخت کنید.
همزمان با برقراری دوره اشتراک بسته دانلود 100 مطلب از مجلات عضو و دسترسی نامحدود به مطالب روزنامه‌ها نیز برای شما فعال خواهد شد!
پرداخت از طریق درگاه بانکی معتبر با هریک از کارت‌های بانکی ایرانی انجام خواهد شد.
پرداخت با کارت‌های اعتباری بین‌المللی از طریق PayPal نیز برای کاربران خارج از کشور امکان‌پذیر است.

به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی همه کاربران به متن مطالب خریداری نمایند!

استانی شدن برداشت از حساب ذخیره ارزی؛ با کدام هدف؟

منتقدان، سفرها و وعده های استانی محمود احمدی نژاد را اقدامی سياسی و بدون پشتوانه کارشناسی ارزيابی کرده اند.

داوود دانش جعفری، وزير امور اقتصادی و دارايی از استانی شدن حساب ذخيره ارزی خبر داده و گفته است که در آینده ای نزدیک سهم هر یک از استان ها مشخص خواهد شد.

آقای دانش جعفری، روز بيستم اسفند در نشست خبری تشريح عملکرد دولت در ۱۱ ماه گذشته، موجودی اين حساب را ۲/۹ ميليارد دلار اعلام کرده بود؛ رقمی که به گفته کارشناسان تنها پاسخگوی دو ماه از هزينه های ارزی کشور است.

صندوق ذخيره ارزی در دوران رياست جمهوری محمد خاتمی تاسيس شد. در آن زمان گفته شد اين صندوق تاسيس شده تا از مازاد درآمد نفتی برای کمک به بخش خصوصی در سرمايه گذاری و ايجاد اشتغال استفاده شود.

رسول بنابی، عضو کميسيون برنامه و بودجه مجلس، در اوايل اسفند اعلام کرد که هم اکنون از مجموع ۳۰ ميليارد دلار درآمدی که گفته ميشد در ابتدای سال گذشته در حساب ذخيره ارزی موجود بود چيزی نمانده است و حساب اين صندوق تا پايان سال جاری به صفر می رسد.

براساس قانون مصوبه اين صندوق، ۵۰ درصد موجودی ذخيره اين صندوق برای پرداخت تسهيلات ارزی به بخش خصوصی در جهت توسعه اقتصادی و ايجاد اشتغال است و بخش ديگری از آن براساس قانون بودجه به صورت وام در اختيار دستگاه های دولتی قرار می گيرد اما، آن بخش از برداشت های اين صندوق که برای کارهای زيربنايی و عمرانی است، ديگر برگشتی ندارد.

با اين همه، منتقدان عملکرد دولت محمود احمدی نژاد، دولت وی را مورد انتقاد قرار می دهند که با وجود بالا بودن درآمد نفتی، برداشت های دولت از اين صندوق به شکل بی رويه ای افزايش يافته است.

دامنه اين انتقادها تا آنجا بالا گرفت که حتی مجلس هفتم که همسو با دولت به شمار می آيد، در مواردی از جمله تقاضای يک ميلياردی برای تامين کسری بودجه ارزی برای ذخیره ارزی وزارت بهداشت و تقاضای برداشت دو ميليارد برای تامين کسری اعتبار صنعت برق را از صندوق ذخيره ارزی تاييد نکرد.

با اين حال، دولت آقای احمدی نژاد، با وجود آنکه براساس بودجه سال ۸۵، تنها اجازه برداشت ۵/۲ ميليارد دلاری از اين صندوق را برای خريد بنزين داشت، در دو نوبت بيش از ۷ ميليادر دلار از موجودی صندوق ذخيره ارزی را صرف خريد بنزين کرد.

محمود احمدی نژاد برای تحقق اين امر نيز با مشکلات زيادی روبه رو شد و از نگاه ناظران، اگر دخالت رهبرجمهوری اسلامی برای حل اختلافات پديد آمده صورت نمی گرفت، مجلس با در نوبت دوم نيز با خواسته دولت موافقت نمی کرد.

برداشت های مکرر دولت از صندوق ذخيره ارزی در يک سال گذشته، اعتراضات کارشناسان اقتصادی و نمايندگان مجلس را به همراه داشته است.

منتقدان آقای احمدی نژاد بر اين باورند که اين تصميم جديد دولت هيچ توجيه اقتصادی دارد، اما می تواند به عنوان مکانيسمی برای محکم کردن پايه های مردمی محمود احمدی نژاد به ويژه در نقاط محروم، مورد استفاده قرار گيرد.

اين اعتراضات در مواردی به صورت انتقادهايی تند از آقای احمدی نژاد مطرح شد؛ به طوری که غلامحسین مظفری، ارزی برای ذخیره ارزی يکی از اعضای کميسيون برنامه و بودجه در مهرماه گذشته در جمع دانشجويان خراسانی رسما اعلام کرد که دولت با درآمد نفت بشکه ای ۷۰ دلار، بی رويه از حساب ذخيره ارزی برداشت می کند.

اما با وجود همه اين انتفادها و نگرانی ها، محمود احمدی نژاد به برداشت های خود ادامه داده است.

در لايحه بودجه سال ۸۶، دولت قول اختصاص ۱۰ درصد از اعتبارات اين صندوق را برای پرداخت تسهيلات به بانک های دولتی داده و همچنین سهم ویژه ای برای نوسازی ناوگان حمل و نقل هوايی و خريد تجهيزات برای ناوگان ريلی دولتی در قالب تسهيلات اختصاص داده است.

اين در حالی است که رسول بنابی، عضو کميسيون برنامه و بودجه مجلس، در اوايل اسفند اعلام کرد که هم اکنون از مجموع ۳۰ ميليارد دلار درآمدی که گفته می شد در ابتدای سال گذشته در حساب ذخيره ارزی موجود بود، چيزی نمانده است و حساب اين صندوق تا پايان سال جاری به صفر می رسد.

او در ادامه انتقادهايش از دولت تاکيد می کند که اين صندوق برای شرايط اضطراری و اورژانسی در کشور پيش بينی شده و نبايد به هر بهانه ای از آن برداشت شود.

اما به گفته ايرج نديمی، نماينده لاهيجان، «در نبود نظارت دقيق مجلس در برداشت های خلاف قانون از اين حساب، اين بار دولت به استان ها قول داده که سهم آنها را هم از حساب ذخيره ارزی می دهد.»

در حال حاضر سهم استان ها از اين حساب نيم درصد است و به نظر می رسد که محمود احمدی نژاد قصد دارد بر اين ميزان بيفزايد.

منتقدان آقای احمدی نژاد بر اين باورند که اين تصميم جديد دولت هيچ توجيه اقتصادی دارد، اما می تواند به عنوان مکانيسمی برای محکم کردن پايه های مردمی محمود احمدی نژاد به ويژه در نقاط محروم، مورد استفاده قرار گيرد.

دولت محمود احمدی نژاد، چندی پيش با اجرای طرحی، ضمن کاستن از اختيارات سازمان مديريت و برنامه ريزی، اختيارات بيشتری را برای اجرای طرح ها به استانداری و به عبارتی ديگر، وزارت کشور اعطا کرد.ارزی برای ذخیره ارزی

اين طرح نيز با مخالفت های بسياری روبه رو شد و از جمله به استعفای رييس و شماری از معاونان سازمان مديريت و برنامه ريزی انجاميد.

ذخیره سازی ابری در بازار ارز دیجیتال

با توجه به افزایش و رشد فناوری و حجم اطلاعات نیاز به فضای ذخیره سازی ارزی برای ذخیره ارزی افزایش خواهد یافت. به همین خاطر سرورهای ابری راه اندازی شدند و تحول بزرگی در فضای ذخیره سازی داده ها روی داد. با استفاده از سرورهای ابری می توان داده های بسیاری را ذخیره کرد، در ظاهر ممکن است این طور به نظر بیاید که با وجود ذخیره سازی ابری ذخیره سازی اطلاعات به راحتی انجام شود، اما با تمام این تفاسیر مشکلاتی به همراه دارد.

از مزایایی که می توان برای فضای ذخیره سازی ابری بیان کرد، سرعت، دسترسی و توان اجرایی بالای این فضا است.

اما به غیر از این مزایا، معایبی نیز وجود دارد که به آنها اشاره می کنیم:

اغلب شرکت های بزرگ ذخیره سازی ابری، با سازمان های دولتی همکاری می کنند ولی در این میان ممکن است اطلاعات خصوصی را نیز در اختیار کاربران قرار دهند. دلیل این اشتباه نیز بدین خاطر است که فایل های کاربران رمزگذاری نمی شود و تمامی اطلاعات در یک مکان ذخیره می شود. پس احتمال بسیاری وجود دارد که اطلاعات هک شوند و در این حالت تمامی اطلاعات از بین خواهند رفت.

به همین خاطر است که دولت از طریق محدود کردن اطلاعات، دسترسی به اطلاعات را محدود می کند. چنین مشکلی در سال 2017 برای کشور ترکیه اتفاق افتاد و دولت مجبور به مسدود کردن سایت ویکی پدیا شد. البته چنین مشکلی برای کشور چین نیز ایجاد شد و تمامی رسانه های اجتماعی و تمامی فضاهای ذخیره سازی ابری در این کشور مسدود شد و به جای آن نمونه های بومی قرار گرفت.

به همین دلیل روش ذخیره سازی ابری غیرمتمرکز وارد بازار شده و تمرکز اصلی آن بر روی حفظ حریم خصوصی بود. بدین صورت که در روش ذخیره سازی ابری غیرمتمرکز تمامی اطلاعات بر روی یک سرور متمرکز نمی شود و داده ها به چند قسمت تقسیم می شود و هر یک از داده ها بر روی نود ذخیره می شوند. در نتیجه نمی توان بر روی داده های ابری نظارت مستقیم داشت. بدین خاطر است که ذخیره سازی غیرمتمرکز داده ها نیز با محدودیت هایی مواجه است.

البته این احتمال وجود دارد که شبکه بلاک چین صنعت ذخیره سازی ابری داده ها را نیز بهبود ببخشد.

روند ذخیره سازی ابری به چه صورت است؟

در واقع ذخیره سازی ابری بر روی سرورهایی انجام می شود که تنها از طریق اینترنت قابل دسترسی هستند. تنها دسترسی که اینگونه سیستم ها دارند، از طریق ارائه دهندگان سرور ابری است. تفاوتی که ذخیره سازی ابری با سرور های ذخیره سازی سنتی دارد این است که تمامی اطلاعات مشتریان بر روی یک سرور ذخیره نمی شود. برای ذخیره سازی اطلاعات از نودهایی استفاده می شود که در سراسر جهان وجود داشته و به صورت مستقل عمل می کند.

این نودها از طرف یک نهاد میزبانی نمی شود و هیچ ارائه دهنده خدماتی کنترل دقیقی بر روی این نهادها ندارد.

تاثیر بلاک چین بر روی ذخیره سازی ابری چیست؟

از آنجایی که محاسبات ابری در حال افزایش است، بنابراین فعالیت شرکت های بزرگی همچون وب آمازون، مایکروسافت آزور، گوگل کلود را محدود کند. البته این بخش مشابه سیستم عامل هایی هم چون تلفن همراه بوده که به صورت محدود، تحت کنترل تعداد محدودی ارائه دهنده سرویس هستند.

بزرگترین شرکت های محاسبات ابری جهان به سرعت از نیاز روزافزون برای دسترسی سریع به اطلاعات و ذخیره منابع فناوری اطلاعات استفاده کرده و سهم بزرگی از بازار را به دست آوردند. به عنوان مثال شرکت آمازون، توانسته است در سال 2020 بیش از 32 درصد از بازار را کسب کند و از این طریق می تواند درآمد سه برابری نسبت به رقبای خود کسب کند.

در این حالت فعالیت رقبای کوچک از بین خواهد رفت اما برای حل چنین مشکلی توسعه دهندگان پیشنهادی دارند و آن هم استفاده از مدل های مبتنی بر بلاک چین است. با مدل های مبتنی بر بلاک چین، استفاده از محاسبات ابری می تواند در سطح سازمانی نیز راه گشا باشد. به علاوه با استفاده از محاسبات ابری نگهداری و پردازش داده ها به آسانی انجام می شود و نیازی به پرداخت هزینه های بالایی است.

به همین خاطر استفاده از بلاک چین می تواند هزینه های گزافی که محاسبات ابری شرکت های صنعتی بزرگ برای برخی از مشاغل به همراه دارد را از بین ببرد.

تاثیر بلاک چین بر روی مسائل مهم امنیتی محاسبات ابری

محاسبات ابری به غیر از کاهش هزینه های معاملات، ریسک هکرها را در مدل های محاسبات ابری متمرکز نیز از بین می برد. ذخیره داده ها در یک نقطه واحد برای نفوذ به اطلاعات خطرناک تر است. یکی از راه حل های ذخیره اطلاعات ارائه شده توسط فناوری بلاک چین این است که فایل ها را به قسمت های رمزگذاری شده ارزی برای ذخیره ارزی تقسیم کرده و سپس آنها را در چندین گره (اغلب در کشورهای مختلف) ذخیره می کند. این کار به طور قابل توجهی امنیت شبکه را افزایش می دهد.

تاثیر بلاک چین بر روی قدرت محاسبات ابری

امروزه برخی از بزرگترین شرکت های فناوری جهان به شبکه ای از دستگاه ارزی برای ذخیره ارزی های غیرفعال تکیه می کنند و از قدرت تجمعی خود برای تامین قدرت محاسباتی مورد نیاز برای کارهایی که نیاز به منابع محاسباتی گسترده دارند، استفاده می کنند.

چندین شرکت بلاک چین این مدل را بهبود بخشیده و راه حل های جدیدی را معرفی کرده اند که افراد دارای دستگاه های غیر فعال را تشویق به اشتراک گذاری می کند.

Anker با استفاده از مدل اقتصادی مشارکتی، هزینه استفاده از دستگاه های غیرفعال مردم را پرداخت می کند و آنها را با افرادی که به قدرت محاسباتی آن ها نیاز دارند، ارتباط می دهد. همچنین Edge Network قصد دارد با حذف واسطه ها و ارائه مبادلات نظیر به نظیر برای قدرت محاسباتی و تاثیری که مزارع موجود بر روی محیط زیست دارند را کاهش می دهد.

در پایان سال 2020، نیروی کار توزیع شده به مدل های جدیدی تبدیل می شود. تقاضای جهانی برای خدمات محاسبات ابری در حال افزایش است و به نظر می رسد بلاک چین آمادگی لازم برای تامین این نیازها را داشته باشد.

بررسی فضای ذخیره سازی ابری ارز دیجیتال استورج (storj)

فضای ذخیره سازی ابری استورج، یک فضای منحصر به فرد است آن هم به این دلیل که یک منبع باز غیرمتمرکز ارائه می دهد. در فضای ذخیره سازی ابری هیچ مدیریتی برای فایل ها وجود ندارد و عملا به صورت پیش فرض، داده ها در گره های استورج ذخیره می شود و مدیریت هر فردی بر روی داده های خود است.

استورج با مزیتی که نسبت به دیگر فضاهای ذخیره سازی دارد می تواند از استفاده و دسترسی هر قدرت مرکزی، به فایل های آپلود شده جلوگیری کند. به گونه ای که تمامی افراد در شبکه به صورت مستقل فعالیت می کنند و تمامی اطلاعاتی که در استورج ذخیره می شود، رمز نگاری می شوند و تنها دارنده ارز به داده ها دسترسی خواهد داشت. بنابراین دسترسی هر گونه هکری به داده ها غیر ممکن می شود مگر اینکه خود فرد رمز را در اختیار کسی قرار دهد.

هر فایل رمزنگاری شده به قطعات کوچکتر تقسیم می شود و توسط گره های مختلف در سراسر شبکه تقسیم می شود. در ضمن هر قطعه نیز چند بار گره های دیگر در شبکه را نشان می دهد و تحت این شرایط هیچ گونه خرابی ایجاد نمی شود.

روش استفاده از فضای ذخیره سازی ابری استورج چگونه است؟

برای اینکه از فضای ذخیره سازی ابری استفاده کنید، کافیست یک حساب کاربری در وب سایت storj.io ایجاد کنید. یک امتیازی که وب سایت برای کاربران جدید خود در نظر گرفته است این است که می توانند از یک سهمیه آزاد 25 گیگابایتی به پهنای 25 گیگابایت استفاده کنند. برای اینکه بتوانید اشتراک گذاری اطلاعات خود را در فضای اختصاصی خود انجام دهدی بایستی به آدرس وب سایت storj.io/share.html مراجعه کنید. در این وب سایت بسیاری از سیستم عامل ها پشتیبانی می شود و علاوه بر این نسخه های GUI نیز در این وب سایت وجود دارد که می توانید از آن استفاده کنید.

بررسی فضای ذخیره سازی ابری ارز دیجیتال فایل کوین (Filecoin)

ارز دیجیتال فایل کوین نیز شامل فضای ذخیره سازی ابری غیر متمرکز بوده که فعالیت آن مبتنی بر بلاک چین است. این نوع فضای ذخیره سازی این امکان را به فرد می دهد که از فضای ذخیره سازی اضافه و مازاد خود برای اجاره به دیگران استفاده کند. براساس این برنامه فایل کوین، تمامی کاربران می توانند فضای مورد نیاز خود را برای ذخیره سازی بخرند.

نکته ای که در مورد فضای ذخیره سازی ابری فایل کوین وجود دارد این است که انبوهی از داده ها در سطح جهانی ذخیره می شوند. توسعه دهندگان پلتفرم فایل کوین معتقدند که با پیشرفت تکنولوژی نیاز به فضای ذخیره سازی داده ها به صورت تصاعدی رشد خواهد کرد و فایل کوین می تواند این نیاز را در آینده تامین کند. دلیل اصلی موفقیت فایل کوین در این مورد به خاطر ICO موفق آن در سال 2017 است.

مهم ترین مزیتی که فضای ذخیره سازی فایل کوین نسبت به پروژه های موفق دیگر همچون آمازون دارد، ذخیره سازی امن داده ها از طریق راهکارهای ذخیره سازی غیرمتمرکز بر روی بلاک چین است. تمامی داده هایی که بر روی فضای متمرکز ذخیره می شوند، از جمله دراپ باکس و گوگل درایو می توانند توسط هکرها مورد حمله سایبری قرار گرفته و اطلاعات آسیب ببیند.

بنابراین فضای ذخیره سازی ابری معروفی همچون دراپ باکس نیز از حمله هکرها در امان نخواهند بود. به عنوان نمونه می توان به هک گسترده ای که در سال 2012 وارد شد اشاره کرد که در آن آدرس ایمیل 68 میلیون کاربر از بین رفت. بنابراین بهترین راهکاری که برای ذخیره ارزی برای ذخیره ارزی سازی اطلاعات بر روی بلاک چین غیر متمرکز وجود دارد، فایل کوین است.

فایل کوین تمامی اطلاعات را به قطعات مختلف تقسیم می کند و بر روی نودهای مختلف ذخیره می کند. بنابراین تنها کسی که می تواند از این داده ها استفاده کند، دارنده کلید خصوصی ارز دیجیتال است. نگهداری داده ها بر روی فایل کوین، بهره وری را افزایش داده و موجب کاهش هزینه های ذخیره سازی می شود. به عنوان نمونه برای ذخیره اطلاعات در پلتفرم آمازون، به ازای هر ترابایت فضا، باید ماهیانه 25 دلار پرداخت کنید. در صورتی که برای ارزی برای ذخیره ارزی ذخیره سازی اطلاعات در فضای فایل کوین، تنها 2 دلار پرداخت کرد. دلیل کاهش هزینه هم به خاطر نبود هزینه هایی است که در شبکه های متمرکز وجود دارد.

بررسی فضای ذخیره سازی ابری ارز دیجیتال سیاکوین (SiaCoin)

ارز دیجیتال سیاکوین نیز یک سیستم ذخیره سازی غیرمتمرکز بوده که مبتنی بر فناوری بلاک چین است. ارز دیجیتال سیاکوین می تواند این امکان را برای کاربران فراهم کند که با قرار دادن فضای هارد دیسک خود در اختیار دیگر کاربران درآمد کسب کنند.

بنابراین آن دسته از افرادی که با کمبود فضای ذخیره سازی روبرو هستند می توانند با پرداخت هزینه ای بسیار کم به شکلی کاملا ایمن، در فضای ذخیره سازی ابری سیاکوین ذخیره کنند. پلتفرم بلاک چین سیاکوین دارای توکن اختصاصی sc است که کاربران برای پرداخت هزینه های خود بایستی از این توکن استفاده کنند.

یکی از مزیت هایی که ارز دیجیتال سیاکوین دارد این است که امکان استفاده از خدمات بدون ثبت نام و به صورت ناشناس را برای کاربران فراهم می کند. به همین خاطر حریم خصوصی کاملا حفظ می شود و داده ها بر روی بلاک چین سیاکوین، قبل از ذخیره شدن در یک شبکه همتا به همتا ذخیره خواهد شد. پس امکان هر گونه حذف اطلاعات و محتوا از روی شبکه بلاک چین سیاکوین وجود ندارد.

بنابراین شبکه ارز دیجیتال سیاکوین یک فضایی ارزان و قابل اعتماد برای نگهداری داده ها در اختیار کاربر قرار می دهد که بسیار ارزشمند است. پس می توان از ارز دیجیتال استورج به عنوان یک جایگزین بی نظیر برای سرویس های غیرمتمرکز سنتی استفاده کرد.

نتیجه گیری:

با توجه به مطالبی که در این مقاله گفته شد متوجه شدیم که استفاده از فضای ذخیره سازی ابری غیر متمرکز، علاوه بر تامین امنیت داده ها، هزینه های کمتری به همراه دارد. همچنین فضای ذخیره سازی ابری، می تواند برای کاربران پاداش و درآمد داشته باشد. مزیت مهم استفاده از فضای ذخیره سازی ابری، عدم تغییر اطلاعات است و هیچ فردی نمی تواند داده ها و اطلاعات شما را از بین ببرد.