انواع دارایی مالی

گروه های اصلی حسابداری به چه صورت هستند +انواع دارایی ها

گروه های اصلی حسابداری ماهیت ۹گروه اصلی حسابها به شرح زیر است:

۱-دارایی جاری=بدهکار
۲-دارایی غیر جاری=بدهکار
۳-بدهی جاری=بستانکار
۴-بدهی غیرجاری=بستانکار
۵-حقوق صاحبان سهام=بستانکار
۶-درآمد=بستانکار
۷-بهای تمام شده=بدهکار
۸-هزینه ها=بدهکار
۹-حسابهای انتظامی=بدون ماهیت

حسابهای کل ،معین و تفصیلی که زیر مجموعه گروه حسابهای اصلی قرار میگیرند ماهیت سرگروه خود را میگیرند

مثلا وجوه نقد و بانک که زیر مجموعه گروهِ دارایی جاری قرار میگیره انواع دارایی مالی انواع دارایی مالی ماهیت همین گروه حساب(دارایی جاری)که بدهکار هست رو میگیره و این حساب نیز ماهیتش بدهکار میشه.

دارایی ها در شرکت قبل از بهره برداری را به چهار دسته تقسیم می شود

۱- دارایی در جریان ساخت ، که برای آن استهلاکی محاسبه نمی کنیم .

۲- دارایی که خریده ایم ولی هنوز استفاده نشده و بهره برداری ازآن شروع نشده است ، برای این مورد هم استهلاکی محاسبه نمی کنیم .

۳- دارایی که خریده ایم و مدتی استفاده شده است ولی هم اکنون استفاده نمی کنیم ، برای این مورد ۳۰% نرخ استهلاکی که برای آن در جدول ماده ۱۴۹ قانون مالیات است باید استهلاک بگیریم .

۴- دارایی که خریده ایم و استفاده می کنیم ، که مطابق جدول ماده ۱۴۹ قانون مالیات ها مستهلک می شود .

دارایی چیست

در این مقاله میخواهیم با مفهوم دارایی بپردازیم و دقیقاً بررسی کنیم که دارایی چیست و به چه مواردی دارایی می گویند.

شاید برای شما هم این سوال پیش آمده که دارایی چیست و چگونه آن را تشخیص دهیم.

در کتاب پدر پولدار و در بی پول نوشته رابرت کیوساکی به مفهوم دارایی اشاره شده و به گفته ایشان هر فردی مفهوم دارایی و بدهی را خوب درک کند می‌تواند ثروتمند شود.

با توجه به این توضیحات دانستن مفهوم دارایی بسیار ضروری است، بنابراین در این مقاله مفهوم دارایی به صورت کامل تحلیل می‌شود.

مفهوم دارایی از دو دیدگاه بررسی می‌شود:

دیدگاه حسابداری

دیدگاه هوش مالی

مفهوم دارایی از دیدگاه حسابداری

طبق استانداردهای پذیرفته شده حسابداری دارایی به شرح زیر تعریف می‌شود:

اموال، مطالبات و سایر منابع اقتصادی متعلق به یک واحد تجاری که درنتیجه معاملات، عملیات مالی، یا سایر رویدادها درگذشته به‌صورت مشروع به مالکیت واحد تجاری درآمده است و قابل‌اندازه‌گیری به پول و دارای منافع آتی برای واحد تجاری است، دارایی نامیده می‌شود؛ مانند موجودی نقد و بانک، مطالبات واحد تجاری از دیگران، موجودی کالا، اوراق بهادار، زمین، ساختمان، وسایل نقلیه، اثاثیه اداری و ماشین‌آلات.

برای این‌که دارایی را تشخیص دهید باید خصوصیات زیر را داشته باشد:

• در اثر یک رویداد مالی درگذشته به مالکیت و تحت کنترل شرکت درآمده باشد.
• بهای تمام‌شده آن به نحو اتکاپذیر و مناسب، قابل‌اندازه‌گیری به وجه نقد باشد.
• دارای منافع آتی برای واحد تجاری باشد.
• از راه قانونی و مشروع به مالکیت واحد تجاری درآمده باشد.

با توجه به فرض تداوم فعالیت دارایی‌ها به دودسته طبقه‌بندی می‌شود:

الف- دارایی جاری

ب- دارایی غیر جاری

در فرض تداوم فعالیت واحد تجاری برای سال‌های طولانی فعالیت خود را ادامه می‌دهد و با توجه به هدف از تحصیل دارایی‌ها به دودسته دارایی جاری و غیر جاری طبقه‌بندی می‌شود.

دارایی‌های جاری

به دارایی‌هایی گفته می‌شود که در یک چرخه حسابداری یا کمتر از یک سال مالی به وجه نقد یا دارایی‌های دیگر تبدیل‌شده، برای تسویه بدهی‌ها استفاده شود و یا مصرف شود؛ مانند موجودی نقد و بانک، حساب‌های و دریافتنی (مطالبات از مشتریان)، پیش‌پرداخت هزینه‌ها، سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت و ملزومات مصرفی.

شکل زیر به‌خوبی دارایی‌های جاری را نشان می‌دهد.

تقویم نمایش داده‌شده در شکل نشان‌دهنده تغییرات دارایی‌ها در کمتر از یک سال مالی است و مابقی دارایی‌ها به‌خوبی در تصویر مشخص هستند.

موجودی نقد و بانک: جاری‌ترین دارایی وجوه نقد است. هر زمان که نیاز باشد به دارایی دیگر تبدیل‌شده و یا برای تسویه بدهی‌ها استفاده می‌شود.

حساب‌های دریافتنی: انتظار می‌رود در یک مدت‌زمان کوتاه یعنی کمتر از یک سال مالی مطالبات شرکت دریافت شود.

پیش‌پرداخت هزینه‌ها: باگذشت زمان پیش‌پرداخت هزینه‌ها تبدیل به هزینه شده و منقضی یا مصرف می‌شود.

موجودی کالا: انتظار می‌رود در کمترین زمان ممکن به فروش برسد.

با توجه به تعریف دارایی جاری هر یک از موارد بالا کمتر از یک سال مالی تبدیل به وجه نقد می‌شوند، مصرف می‌شوند، تبدیل به دارایی دیگر می‌شود و یا برای تسویه بدهی‌ها استفاده می‌شوند.

دارایی‌های غیر جاری

به دارایی‌هایی گفته می‌شود که هدف از تحصیل آن‌ها نگهداری و انواع دارایی مالی استفاده از این دارایی‌ها برای سال‌های متوالی (بیش از یک سال مالی) و در راستای اهداف واحد تجاری است؛ مانند زمین، ساختمان، اثاثیه و…

این دارایی به‌قصد خریدوفروش تحصیل نمی‌شود، شاید بعد از چند سال استفاده به فروش برسد و دارایی دیگری جایگزین شود؛ اما در ابتدا باهدف استفاده از دارایی در راستای اهداف شرکت خریداری می‌شود.

برای مثال ساختمانی که خریداری می‌شود جهت انجام کار توسط کارمندان و یا کارگران است. هدف خریدوفروش ساختمان نیست.

و یا خودروی خریداری‌شده برای انجام کارهای شرکت خریداری می‌شود.

اگر دارایی‌ها قابل‌رؤیت با چشم باشد به آن دارایی ثابت مشهود گفته می‌شود؛ مانند زمین، ساختمان، اثاثیه، تجهیزات و …

اگر دارایی‌ها قابل‌رؤیت با چشم نباشد به آن دارایی ثابت نامشهود گفته می‌شود؛ مانند سرقفلی، حق اختراع، حق امتیاز و …

شکل زیر را دارایی ثابت مشهود را نشان می‌دهد:

شکل زیر را دارایی ثابت نامشهود را نشان می‌دهد:

از دیدگاه هوش انواع دارایی مالی مالی دارایی چیست؟

همانطورکه در ابتدا مقاله اشاره شد، در کتاب پدر پولدار و در بی پول نوشته رابرت کیوساکی به مفهوم دارایی اشاره شده و به گفته ایشان هر فردی مفهوم دارایی و بدهی را خوب درک کند می‌تواند ثروتمند شود.

از دیدگاه هوش مالی به کلیه اموال و سایر منابع اقتصادی متعلق به یک واحد تجاری یا هر فرد دارایی گفته نمی‌شود، زمانی دارایی لحاظ می‌شود که خود فرد از آن استفاده نکند و از آن اموال و منابع اقتصادی مختلف پول به وجود آید.

برای اینکه بهتر منظور دارایی از دیدگاه هوش مالی را متوجه شوید به مثال زیر توجه فرمایید:

اگر شما یک منزل مسکونی دارید و خود شما ساکن آن هستید، آن منزل حکم دارایی برای شما ندارد، زیرا شما از آن استفاده می‌کنید و برای شما هزینه هم دارد.

حالا اگر شما یک منزل مسکونی دارید و آن را اجاره داده‌اید، این منزل حکم دارایی برای شما دارد زیرا برای شما تولید پول و درآمد می‌کند.

تعریف دارایی از دیدگاه هوش مالی

هر چیزی که بدون نیاز به فعالیتی خاص از سمت مالک آن برای وی ایجاد درآمد کند دارایی است.

یعنی حتی صاحب آن در خواب به سر می‌برد ولی برای ایشان درامد ایجاد می‌شود دارایی است.

در این خصوص دوره‌های زیادی در کشور برگزار می‌شود تا مفهوم دارایی و بدهی برای افراد قابل لمس شود.

تیم آموزشی یک باور نیز دوره‌ای با عنوان خانواده پولساز طراحی و برگزار کرده است که به خانواده‌ها کمک می‌کند تا به درآمد واقعی برسند و با مفاهیم اصلی دارایی و بدهی آشنا شوند.

امیدوارم با انواع دارایی مالی خواندن مقاله دارایی چیست با مفهوم دارایی به خوبی آشنا شده باشید.

صورت های مالی اساسی در حسابداری + نحوه تهیه آنها

صورت‌های مالی یکی از معروف‌ترین اصطلاحات حسابداری است که مجموعه گزارش‌هایی درباره نتایج مالی، وضعیت مالی و جریان‌های نقدی یک کسب‌وکار است. با تنها یک صورت مالی نمی‌توانید به نمای کلی از کسب‌وکارتان دست یابید. بلکه باید داده‌های صورت‌های مالی مختلف را با یکدیگر ادغام کنید تا درک عمیقی از سلامت مالی کسب‌وکار خود به دست آورید. در این مقاله انواع صورت‌های مالی را معرفی می‌کنیم که برای تعریف وضعیت مالی کسب و کار شما مورد نیاز است.

تعریف صورت‌های مالی

صورت‌های مالی در ساده‌ترین مفهوم، سندی است که به نشان دادن وضعیت مالی شرکت شما کمک می‌کند. تهیه این سند معمولا با استفاده از یک نرم افزار مالی – حسابداری انجام می گردد.

مزایای صورت‌های مالی

صورت‌های مالی به دلایل زیر مفید است:

• برای تعیین توانایی یک ‌کسب‌وکار به منظور تولید درآمد
• برای تعیین اینکه آیا یک ‌کسب‌وکار توانایی بازپرداخت بدهی‌های خود را دارد یا خیر.
• برای ردیابی نتایج مالی و شناسایی هرگونه مشکل سودآوری احتمالی.
• برای استخراج نسبت‌های مالی از صورت‌های که می‌‌تواند وضعیت ‌کسب‌وکار را نشان دهد.
• برای بررسی جزئیات برخی از معاملات تجاری
• برای استفاده به عنوان مبنایی برای گزارش سالانه، که در اختیار سرمایه گذاران شرکت و جامعه سرمایه‌گذاری قرار داده می‌شود.

معایب صورت‌های مالی

یکی از نگرانی‌های احتمالی صورت‌های مالی این است که ممکن است دستکاری شوند و سرمایه‌گذاران را به این باور برسانند که کسب‌وکار صادرکننده این صورت مالی نتایج مالی خوبی دارد.

انواع صورت‌های مالی

شش صورت مالی وجود دارد که هر کسب و کاری به آنها نیاز دارد. این صورت‌ها عبارت‌اند از: صورت درآمد، جریان وجوه نقدی، ترازنامه، صورت سود و زیان جامع، یادداشت‌های پیوست صورت‌های مالی و صورت تغییر در حقوق صاحبان سهام.

صورت سود و زیان

صورت جریان نقدی

ترازنامه

سود و زیان جامع

یادداشت های پیوست

تغییر حقوق صاحبان سهام

1- صورت درآمد (سود و زیان)

صورت درآمد گاهی صورت سود و زیان نیز نامیده می‌شود. این صورت درآمد ‌کسب‌وکار شما را در یک دوره معین نشان می‌دهد. صورت سود و زیان درآمدها، زیان‌ها و هزینه‌ها را در نظر می‌گیرد، بنابراین می‌تواند نشان دهد که آیا شرکت شما به سود رسیده است یا خیر.

درآمد‌ها شامل درآمدهای عملیاتی و غیر عملیاتی است:

درآمد‌های عملیاتی: به درآمدهایی گفته می‌‌شود که در نتیجه فعالیت‌های شرکت کسب می‌‌شوند.

درآمد‌های غیر عملیاتی: این درآمدها در نتیجه فعالیت شرکت کسب نمی‌شوند مانند ملکی که برای کسب‌وکار خریداری شده است و پس از فروش، درآمد حاصل از آن درآمد غیر عملیاتی محسوب می‌‌گردد.

هزینه‌ها به سه نوع، هزینه‌های عملیاتی، غیر عملیاتی و بهای تمام شده کالا برای شرکت‌های تولیدی دسته‌بندی می‌‌شوند.

هزینه‌های بهای تمام شده: خرید مواد اولیه، هزینه تولید، هزینه سربار

هزینه عملیاتی: هزینه فروش، هزینه بازاریابی، هزینه‌های اداری و مالی

هزینه‌های غیر عملیاتی: به هزینه‌هایی گفته می‌‌شود که در غالب بهای تمام شده کالا یا خدمات و هزینه‌های عملیاتی نباشند. این نوع از هزینه‌ها به فعالیت‌های شرکت مربوط نمی‌شود و دائمی نیستند.

روش تهیه صورت درآمد

در این صورت مالی باید درآمدها و هزینه‌های یک دوره مالی مشخص شود در آن ابتدا درآمدها ثبت و هزینه در ادامه از آن کسر می‌‌شود و در پایان سود و یا زیان سازمان مشخص می‌‌شود.

2- صورت جریان نقدی

صورت جریان نقدی نحوه ورود و خروج پول به ‌کسب‌وکار شما را نشان می‌‌دهد، بنابراین می‌‌توانید آنچه را که به عنوان سرمایه در گردش در یک زمان خاص در دسترس دارید، مشاهده کنید. صورت جریان نقدی برای اینکه به شما نشان دهد در صورت نیاز با چه سرعتی می‌توانید پول نقد دریافت کنید ضروری است، زیرا مواردی انواع دارایی مالی مانند مواد خام یا خریدهایی که به صورت اعتباری انجام شده – اما هنوز پرداخت نشده‌اند را در نظر نمی‌گیرد.

روش تهیه صورت جریان نقدی

برای تهیه صورت گردش وجوه نقد لازم است در راستای سرمایه گذاری و فعالیت‌های عملیاتی، تفاضل پول صرف شده از پول دریافتی را محاسبه کنید.

3- ترازنامه

ترازنامه دارایی‌ها، بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام شرکت را در یک مقطع زمانی نمایش می‌‌دهد. دارایی‌ها باید برابر بدهی‌ها به اضافه حقوق صاحبان سهام باشند. بخش دارایی با وجه نقد و معادل آن شروع می‌‌شود که باید با برابر با مانده موجود در پایان صورت جریان نقدی باشد. ترازنامه تغییرات هر حساب اصلی را از دوره ای به دوره دیگر نشان می‌‌دهد. نگاهی به ترازنامه می‌‌تواند به شما کمک کند بفهمید که آیا می‌‌توانید تعهدات مالی خود را انجام دهید یا خیر.

دارایی‌ها خود به دو نوع جاری و بلندمدت تقسیم می‌‌شوند که با توجه به قدرت نقدشوندگی تفکیک می‌‌شوند.

دارایی‌های جاری:

• حساب‌های دریافتی
• اوراق بهادار
• وجوه نقد و سپرده های بانکی

دارایی‌های بلند مدت (ثابت):

• ماشین آلات
• تولید
• و سایر دارایی‌هایی که سرعت نقدشوندگی ندارند

بدهی:

بدهی‌ها نیز همچون دارایی‌ها به بدهی‌های جاری و بلندمدت دسته‌بندی می‌‌شوند که در واقع همان تعهدات شرکت به بستانکاران است.

بدهی بلند مدت:

بدهی‌های جاری:

• حساب‌های پرداختی
• مالیات بر درآمد
• دستمزد قابل پرداخت
• سود سهام قابل پرداخت

روش تهیه ترازنامه

دارایی‌ها = بدهی‌ها + سرمایه (حقوق صاحبان سهام)

4- صورت سود و زیان جامع

صورت سود و زیان جامع ترکیبی از صورت سود و زیان، جریان وجوه نقد و ترازنامه است، به عبارت دیگر برای تهیه صورت سود و زیان جامع نیازی به تهیه اطلاعات جدید نیست و می‌توان از اطلاعات سایر صورت‌های مالی استفاده کرد. سود و زیان جامع شامل تغییرات در دارایی‌های یک واحد تجاری در نتیجه انجام تمامی معاملات است. در این صورت تمامی درآمدها و هزینه‌هایی که در مدت زمان یک دوره مالی شناسایی شده همچون هزینه یا درآمد تحقق یافته و نیافته به تفکیک گزارش می‌شود.

روش تهیه صورت سود و زیان جامع

بهترین روش برای ارائه صورت سود و زیان جامع عملکردی بر مبنای استاندارد حسابداری شماره 6 است. به همین دلیل سود و زیان هر دوره به عنوان اولین مورد ثبت می‌شود. بعد از ارزیابی سود یا زیان دوره، درآمد و هزینه‌های تحقق نیافته حاصل از تغییر ارزش دارایی‌ها و یا بدهی‌های واحد تجاری مذکور، که به حقوق صاحبان سرمایه منظور می‌شود مورد بررسی قرار می‌گیرد.

5- صورت یادداشت‌های پیوست صورت‌های مالی

این صورت یکی از الزامات IFRS (استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی) است و زمینه بیشتری را در مورد اطلاعات موجود در سایر اسناد صورت‌های مالی شما ارائه می‌‌دهد. به عنوان مثال، دارایی‌های شما ممکن است در ترازنامه ذکر شده باشد، اما یادداشت‌های پیوست سند صورت‌های مالی شما جایی است که دقیقاً توضیح می‌‌دهید که آن دارایی‌ها چیست. اطلاعات این سند برای اطمینان از مطابقت شما با استانداردها و مقررات مورد نیاز است.

6- صورت تغییر در حقوق صاحبان سهام

این سند تغییرات ایجاد شده در سرمایه سهام، سود انباشته و دارایی انباشته کسب‌وکار شما را نشان می‌‌دهد. صورت تغییر در حقوق صاحبان سهام به یک معامله‌گر انحصاری، تغییرات در حقوق صاحبان سهام را نشان می‌‌دهد. برای مشارکت، تغییرات بین حقوق صاحبان سهام هر دو شریک را نشان می‌‌دهد. در مورد یک شرکت، صورت تغییر در حقوق صاحبان سهام نشان می‌‌دهد که چگونه سهم حقوق صاحبان سهام در بین همه سهامداران تغییر کرده است.

صورت‌های مالی اصلی

صورت مالی اصلی عبارت‌اند از:

1. صورت سود و زیان
2. ترازنامه
3. صورت جریان وجوه نقد
4. صورت سود و زیان جامع

محدودیت‌های صورت های مالی

اگرچه صورت‌های مالی اطلاعات زیادی را در مورد یک شرکت ارائه می دهند، اما محدودیت هایی دارند. از این صورت‌ها برداشت‌های متعددی می‌شود و در نتیجه، سرمایه گذاران اغلب نتایج بسیار متفاوتی در مورد عملکرد مالی یک شرکت می‌گیرند.

به عنوان مثال، برخی از سرمایه‌گذاران ممکن است خواهان خرید مجدد سهام باشند، در حالی که سایر سرمایه‌گذاران ممکن است ترجیح دهند این پول را در دارایی‌های بلندمدت سرمایه‌گذاری کنند. میزان بدهی یک شرکت ممکن است در نزد سرمایه‌گذار مشکلی نباشد در حالی که دیگری ممکن است در مورد میزان بدهی شرکت نگرانی داشته باشد. هنگام تجزیه‌وتحلیل صورت‌های مالی، مهم است که چندین دوره را با هم مقایسه کنید تا مشخص شود آیا روندی وجود دارد یا خیر و همچنین نتایج شرکت را با همتایان خود در همان صنعت مقایسه کنید.

سوالات متداول:

صورت‌های مالی حسابداری چیست؟
صورت‌های مالی در ساده‌ترین مفهوم، سندی است که به نشان دادن وضعیت مالی شرکت شما کمک می‌کند. تهیه این سند معمولا با استفاده از یک نرم افزار حسابداری انجام می‌گردد.

صورت انواع دارایی مالی های مالی اساسی در حسابداری چیست؟
صورت سود و زیان، ترازنامه، صورت جریان وجوه نقد، صورت سود و زیان جامع

مزایای تهیه صورت‌های مالی چیست؟
تعیین توانایی یک ‌کسب‌وکار به منظور تولید درآمد، تعیین توانایی کسب‌وکار برای بازپرداخت بدهی‌ها، ردیابی نتایج مالی و شناسایی هرگونه مشکل سودآوری احتمالی، استخراج نسبت‌های مالی، بررسی جزئیات برخی از معاملات تجاری، استفاده به عنوان مبنایی برای گزارش سالانه

دعاوی بورس – وکیل متخصص بورس

نیازهای متفاوت بشر سبب گردید اشخاص در مکانی به نام بازار ، به مبادلات کالاهای خود بپردازند ، در بازار دارایی های مختلف اعم از فیزیکی و مالی مورد خرید و فروش قرار می گیرند ، دارایی های مالی می تواند سهام یک شرکت یا اوراق مشارکت جهت تأمین مالی یک پروژه باشد . بورس ، بازاری است که در آن انواع دارایی مالی و دارایی فیزیکی مورد معامله قرار می گیرد به بورسی که دارایی های مالی در آن خرید و فروش می شوند بورس اوراق بهادار و بورسی که دارایی های فیزیکی داد و ستد می شوند بورس کالا می گویند .

بورس و رشد سرمایه گذاری در آن از مؤلفه های توسعه و اقتصاد پایدار در یک کشور محسوب می شود . بازار بورس برای سرمایه گذاران از جهت شفافیت و امنیت در سرمایه گذاری ، جلوگیری از معاملات ربوی ،حفظ سرمایه در مقابل تورم ، قابلیت نقد شدن سریع و مداخله در تصمیم گیری شرکت و النهایه کسب درآمد برای سرمایه گذاران و برای شرکت ها و سرمایه پذیران ، تسهیل تأمین منابع مالی ، معافیت های مالیاتی ، کسب اعتماد و شهرت و روشن شدن قیمت عادلانه سهام ، بسیار قابل توجه می باشد .

تاریخ بورس به قرن 15 میلادی در بلژیک بر میگردد که در آن بازرگانان در میدانی به نام « تربورس » مقابل خانه اشراف زاده ای به نام « واندر بورس » جمع می شدند و به خرید و فروش می پرداختند . و کم کم این مکان به نام بورس رایج گردید و شراکت در خرید سهام شرکت ها جهت کسب درآمدنیز بر این مهم دامن زد.

بازار بورس در ایران در سال 1346با تصویب قانون تأسیس بورس اوراق بهادار فعالیت خود را شروع نموده و پس از آن در سال 1384 با تصویب قانون بازار اوراق بهادار ، همزمان با تحولات اقتصادی در دنیا تحولاتی در ساختار و تشکیلات بازار بورس بوجود آمد. بر این اساس بخش نظارتی بورس از بخش های اجرایی ( عملیاتی ) جدا گردید .

بخش نظارتی بورس به سازمان بورس و اوراق بهادار واگذار گردید که خود تحت نظارت شورایی به نام شورای عالی بورس فعالیت می کند که در کنار وظایف متعدد ، وظیفه تأسیس و نظارت بر عملکرد بورس های مختلف را به عهده دارد .

بخش اجرایی یا عملیاتی بورس بر اساس شرکتی شدن در قالب شرکت های سهامی عام تحت عناوین بورس اوراق بهادار تهران” جهت سهام شرکت های بزرگ و سایر اوراق اوراق بهادار هم چون اوراق مشارکت ،” فرا بورس ایران” جهت سهام شرکت هایی که موفق به پذیرش در بورس اوراق بهادار تهران نمی گردند، ” بورس کالای ایران” جهت محصولات فلزی ، کشاورزی و پتروشیمی و غیره و “بورس انرژی جهت حامل های انرژی هم چون برق و زغال سنگ و غیره تشکیل گردیدند .

به موجب آن قانون انواع دارایی مالی فعالیت حرفه ای فعالان بازار ، با صدور مجوز معاملاتی تحت نظارت یک نهاد ناظر ممکن گردید و هر یک از فعالان بازار دارای یک صنف تخصصی به نام « کانون » شدند که علاوه بر رسیدگی به اختلافات اعضای خود از طریق میانجی گری ، وظایف نظارتی ، حمایتی و آموزشی را عهده دار است و نهادهایی هم چون کمیته سازش سازمان بورس و اوراق بهادار و دبیرخانه هیأت داوری به منظور رسیدگی به اختلافات ناشی از فعالان حرفه ای تشکیل گردید .

با تصویب قانون توسعه ابزارها و نهاد های مالی جدید به منظور تسهیل سیاست های کلی اصل 44 قانون اساسی (خصوصی سازی) مشکلات شخصیت حقوقی صندوق های سرمایه گذاری ، معافیت های مالیاتی شرکت ها و کالاهای پذیرش شده در بورس ، جریمه نقدی ناشران اوراق بهادار و نهاد های مالی و تشکل های خود انتظام و مدیران آن ها توسط سازمان و پیش بینی ضابطان خاص دادگستری از کارکنان ویژه سازمان بورس و غیره برخی مشکلات مرتفع گردید .

بخش زیادی از سرمایه گذاران در بورس را اشخاص حقیقی تشکیل می دهند که از طریق خرید سهام شرکت ها و سایر اوراق بهادار اقدام انواع دارایی مالی به سرمایه گذاری و کسب درآمد می نماید . که از اطلاعات حقوقی بورس بی بهره می باشند . و از سویی این عدم آگاهی ممکن است به اختلافات و دعاوی بورس له و علیه ایشان از سوی فعالان بازار، هم چون مدیران و کارکنان شرکت های کارگزاری ، ناشران ، صندوق های سرمایه گذاری ، شرکت های تأمین سرمایه و سایر نهادهای مالی و سایر اشخاص حقوقی فعال در بازار منجر شود که معمولاً به جهت عدم آگاهی از حقوق بورس در مراجع حل اختلافی هم چون کمیته سازش و هیأت داوری و محاکم دادگستری ، علیرغم ذی حق بودن محکوم به بی حقی می گردند .

دپارتمان دعاوی بورس در موسسه حقوقی بین المللی دادپویان حامی ، بر اساس خط مشی برخورد تخصصی در امورحقوقی به ویژه امور و دعاوی بورس ، با بهره مندی از وکلای دعاوی بورس و کارشناسان بورس در ارائه مشاوره حقوقی بورس به صورت تخصصی و حل و فصل اختلافات و دعاوی بورس از طریق مراجع بورس و محاکم دادگستری در دعاوی مطالبات سود سهام ، معاملات فضولی ، تخلفات کارگزاران ، معاملات اعتباری ، دعاوی مدنی ، دعاوی کیفری و بسیار موارد دیگر فعالیت مستمر و منسجم داشته است .

بدون شک چگونگی طرح دعوا و ارائه دادخواست در دعاوی بورس و دفاع در قبال دعاوی مطروحه ، مستلزم تجربه و دانش تخصصی دعاوی بورس و آگاهی از قوانین ، مقررات و آیین نامه های دادرسی می باشد که این مهم در صلاحیت وکیل دعاوی بورس می باشد .

امید داریم جهت رونق و پایداری اقتصاد و دفاع از حقوق سرمایه گذاران ، و کارگزاران و شرکت ها و فعالان بازار ، حامی شما باشیم .

پیش پرداخت و دارایی های جاری (قسمت چهارم)

پیش پرداخت مبلغی است که جهت خرید مواد اولیه و یا هزینه ها از قبیل بیمه اموال و دارایی ها و یا هزینه اجاره پرداخت می‌شود. که در آینده نزدیک محقق خواهد شد، در دارایی های جاری طبقه بندی می گردد. به بیان ساده‌تر به این معناست که ما مبلغی را قبل از دریافت خدمت و یک کالا به شخصی پرداخت می کنیم.

نباید ماهیت علی الحساب‌ها را با پیش پرداخت اشتباه گرفت. اکثرا تشخیص ماهیت پرداخت‌هایی که حکم علی الحساب را دارند با پیش پرداختها اشتباه می‌شود. علی الحساب مواقعی پرداخت می‌شود که مقادیری کار انجام شده است. اما بعلت قطعی نشدن و پایان نیافتن مراحل انجام کار و یا انتقال مالکیت آن، جهت انجام کار و ادامه آن نیاز به مبلغی وجود دارد. در این گونه مواقع پرداخت انجام شده حکم علی الحساب را دارد. بطور مثال کارگری که 20 روز کار کرده و حقوق خود را ماهیانه دریافت می‌کند و مقادیری وجه نیاز دارد، تقاضای علی الحساب از حقوق خود را می‌نماید. این پرداخت حکم علی الحساب این کارگر را دارد. یا موسسه‌ای که ساخت قطعه‌ای به آن سفارش داده شده، در مراحل میانی کار جهت خرید مقادیری مواد اولیه نیاز به وجه نقد دارد. که در صورت پرداخت قسمتی از کل انواع دارایی مالی وجه، حکم علی الحساب را دارد.

پیش پرداختها به پرداخت ‌هایی اطلاق می‌گردد که قبل از اینکه هزینه اتفاق بیافتد. یا خرید و انتقال مالکیت صورت پذیرد، وجه آن به طرف مقابل پرداخت می‎گردد. مانند پیش پرداخت شش‌ ماهه اجاره، یا پیش پرداخت بیمه اتومبیل و آتش سوزی و غیره که مربوط به دوره نزدیک آتی است.

علی الحساب‌ها در سرفصل حساب‌های دریافتنی کوتاه مدت، پیش پرداختها در طبقه ‌بندی دارایی‌های جاری طبقه‌بندی می‌شوند.