چگونه در کپی ترید ریسک خود را مدیریت کنیم؟
هر کسی به شما کاری یا بازاری را برای سرمایه‌گذاری پیشنهاد می‌کند، اولین چیزی که احتمالا شما از او می‌پرسید، میزان ریسک آن است. در حقیقت کلید هر گونه سرمایه‌گذاری موفق یا حتی هر گونه فعالیت در زندگی، مدیریت ریسک است. بسیاری از کسانی که می‌خواهند در بازارهای مالی سرمایه‌گذاری کنند به علت هیجانی که برای ورود و کسب درآمد از این بازارها دارند، به این نکته توجه نمی‌کنند که بازارهای مالی ذاتا بازارهای پر ریسکی محسوب می‌شوند و بعید نیست که شما بخشی یا تمام سرمایه خود را در اثر ضرر در این بازارها از دست بدهید. بنابراین شما باید راهکاری برای مدیریت ریسک خود داشته باشید. همانطور که در مقاله روش های سرمایه‌گذاری سودآور گفتیم، سرمایه‌گذاری غیر مستقیم مانند کپی ترید می‌تواند ریسک شما را تا بخش قابل توجهی کاهش دهد. اما چگونه کپی ترید ریسک ناشی از بازارهای مالی را برای شما کاهش می‌دهد؟ در ابتدا اجازه بدهید کمی با مبانی کپی ترید آشنا شویم سپس در مورد نحوه کاهش و مدیریت ریسک سرمایه‌گذاری در کپی ترید توضیح خواهیم داد.
کپی ترید چیست؟
احتمالا در دور و اطراف شما هم تریدر حرفه‌ای وجود دارد که از بازارهای مالی مانند ارز دیجیتال سود خوبی کسب می‌کند. احتمالا به فکر شما رسیده که ای کاش می‌شد معاملاتی که او انحام می‌دهد در حساب شما نیز انجام بگیرد تا شما هم همانند او بتوانید سود خوبی به دست آورید. اما مشکل اینجاست که معمولا معامله‌گران یا تریدرهای حرفه‌ای از قبول سرمایه‌های کوچک استقبال نمی‌کنند و علاقه‌مند به کار برای سرمایه‌های بزرگ هستند. کپی ترید برای حل کردن همین مشکلات ایجاد شده است و به عبارتی کار کپی ترید همین است! در سیستم کپی ترید شما تریدر حرفه ای را برای کپی شدن معاملاتش انتخاب می‌کنید و از آن بعد هر چه او خرید و فروش کرد در حساب شما نیز کپی خواهد شد. یعنی سود و زیان شما با تریدری که انتخاب کردید تا حد بسیار زیادی برابر خواهد شد.
روش‌های مدیریت ریسک سرمایه‌گذاری در کپی ترید
الف-متنوع سازی سبد سهام
مفهوم متنوع سازی سبد سهام بسیار ساده است: همه سرمایه خود در یک بازار قرار ندهید، زیرا اگر آن بازار به هر دلیلی وضعیت خوبی نداشته باشد، کل سرمایه خود را از دست می‌دهد. با این حال وقتی شما از روش کپی ترید استفاده می‌کنید فضا کمی متفاوت است. از دو نگاه می‌توانیم به متنوع سازی سبد سهام در کپی ترید نگاه کنیم:
1- تنوع در انتخاب تریدر و استراتژی
همه سرمایه‌گذاران به دنبال انتخاب و فالو کردن بهترین معامله‌گر یا تریدر برای کپی کردن از او هستند. اما به دلایل متعددی ممکن است انتخاب تنها یک تریدر برای شما سودآور نباشد. به عنوان مثال ممکن است در یک بازه‌ی زمانی خاص تحلیل‌های تریدر انتخاب شده اشتباه باشد و یا ممکن است تریدر انتخابی شما در یک بازه زمانی معاملاتی انجام ندهد و یا استراتژی خود را تغییر دهد و به طبع آن سودی نصیب شما نشود.
بنابراین بهتر است به جای انتخاب یک تریدر، چند تریدر خوب را شناسایی کنید و معاملاتشان را کپی کنید تا اگر یکی از آنها خوب عمل نکرد تریدرهای بعدی به شما سود برسانند.در واقع این استراتژی شباهت زیادی به استراتژی تعیین پرتفو در بازار دارد ولی با این تفاوت که شما به جای تحلیل رمزارزها و تصمیم گیری در مورد آنها که کاری بسیار زمانبر و پیچیده است، در مورد افراد مطالعه خواهید کرد. در واقع شما چندین استراتژی مختلف را به کار گرفتید به این معنا که اگر استراتژی یکی از تریدرهای انتخاب شده به هر دلیلی مانند شرایط بازار نتوانست در آن بازه زمانی سود مناسبی بگیرد شما سود خود را از استراتژی تریدر دیگر بدست می‌اورید و از بازار جا نمی‌مانید.
2- تنوع در انتخاب بازار هدف
کپی ترید معمولا در بازارهای مالی مانند ارزهای دیجیتال و فارکس کاربرد بیشتری دارد چرا که دامنه نوسان نا محدودی دارند و امکان کپی کردن معاملات در این بازارها وجود دارد اما در بازار بورس ایران به علت محدود بودن دامنه نوسان کپی ترید پیچید‌گی‌های بیشتری دارد چرا که ممکن است تریدر خریدی را انجام دهد و به دلیل قرا گرفتن سهام در صف خرید یا صف فروش امکان خرید یا فروش برای سرمایه‌گذاران دنباله‌رو وجود نداشته باشد چرا که در صف جایگاه پایین تری خواهند داشت و بحث عرضه سهام نیز در آن تاثیرگذار خواهد بود. اما شما چگونه می‌توانید با این روش از ریسک در امان بمانید؟
پاسخ ساده است شما با انتخاب دو یا چند بازار هدف ریسک خود را کاهش خواهید داد. شما کافیست دو بازار را برای سرمایه‌گذاری انتخاب کنید و در هر بازار نیز از استراتژی کپی ترید با هوشمندی استفاده نمایید.
ب- گذاشتن حد ضرر برای سرمایه
در برخی پلتفرم‌های کپی ترید شما می‌توانید برای کل سرمایه‌ای که به یک نفر اختصاص داده‌اید حد ضرر بگذارید. اجازه بدهید با یک مثال بیشتر مسئله را توضیح دهیم. فرض کنید شما تریدری را برای کپی معاملاتش انتخاب کردید و مبلغ صد میلیون تومان هم به آن تریدر برای خرید و فروش اختصاص دادید اما این شرط را گذاشته‌اید که سرمایه شما تحت هیچ شرایطی از 80 میلیون پایین‌تر نیاید. در واقع شما حد ضرری را برای سرمایه خود مشخص کردید که اگر تریدر 20 میلیون از اصل سرمایه شما را از دست داد به صورت خوکار تمام معاملات شما بسته شود و تریدر نیز دیگر حق استفاده از سرمایه شما نخواهد داشت.
با این روش شما مبلغ معینی را به عنوان ریسک سرمایه‌گذاری گذاشتید و مطمئن هستید بیش از 20 درصد سرمایه شما از دست نخواهد رفت.
سخن پایانی
این روزها داشتن یک حساب سرمایه‌گذاری در بازارهای بین‌المللی مانند ارز دیجیتال کار بسیار راحتی به شما می‌رود اما کسب سود از آن کار بسیار زمانبر و دشوار است که از عهده هر کسی بر نخواهد آمد. به دلیل نوسانات بالا و همچنین 24 ساعته بودن این بازارها موفقیت در آنها نیازمند دانش و تجربه بالایی نیز هست که ممکن است عدم توجه به آنها ضرهایی را برای صاحبان سرمایه به دنبال داشته باشد. بنابراین اگر شما هم کپی ترید را به عنوان راهی مطمئن و حرفه‌ای برای سرمایه‌گذاری انتخاب کردید باید چندین اصل مانند انتخاب تریدر مناسب، رعایت اصول مدیریت ریسک را برای به سود رسیدن رعایت کنید. در این مقاله نحوه‌ی مدیریت ریسک در کپی ترید را توضیح دادیم اگر شما هم روشی می‌شناسید در بخش نظرات با ما در میان بگذارید.
سهم قابل توجه شرکت سرمایه گذاری مسکن از ساخت و ساز در شرایط رکود
شرکت گروه سرمایه گذاری مسکن با داشتن سهم بازار 0.22 درصدی بر اساس متراژ تکمیل شده شهری، جایگاه قابل توجه خود را در صنعت ساختمان حفظ کرد.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری بانک مسکن- هیبنا، میزان سرمایه گذاری و میزان ساخت و ساز در کشور طی سال مالی 1395 به ترتیب 13.5 درصد و 31.5 درصد کاهش داشته است اما شرکت گروه سرمایه گذاری مسکن به عنوان یکی از بزرگترین فعالان صنعت ساختمان به ویژه در امر انبوه سازی توانست با داشتن سهم بازار 0.22 درصدی بر اساس متراژ تکمیل شده شهری، جایگاه قابل توجه و تاثیرگذار خود را در صنعت ساختمان حفظ کند.
خانه دار شدن متقاضیان مسکن در کشور همواره به عنوان یکی از اهداف فردی و سازمانی گروه سرمایه گذاری مسکن به ویژه اقشار میان درآمدی جامعه است به طوری که سهم عمده‌ای از پروژههای این شرکت برای این گروه از جامعه هدف گذاری شده است. بنابراین گروه سرمایه گذاری مسکن به عنوان بزرگترین هلدینگ ساختمانی کشور، تعریف پروژههای جدید و ارتقای زیربنای در دست ساخت گروه با بالاترین کیفیت در شهرهای مختلف در دستور کار شرکت‌های تابعه قرار دارد.
بر همین اساس شرکت برنامه استراتژیک اهداف تولید سالانه و سبد تولید خود را برای توسعه فعالیت‌های آتی بازنگری کرده و همچنین با در اختیار داشتن بیش از 2 میلیون و 55 هزار و 500 مترمربع پروژه در سراسر کشور، تلاش می‌کند ظرفیت لازم برای حفظ و ارتقای سهم بازار خود را در سال‌های آینده فراهم کند.
از سوی دیگر نظر به اینکه حضور در میان 100 شرکت برتر ایرانی یکی از اهداف گروه سرمایه گذاری مسکن در برنامه استراتژیک مصوب است در سال‌های گذشته تلاش شده تا با حضور در این رتبه بندی، اقدام به ارزیابی جایگاه خود در صنعت و نیز مقایسه با شرکت‌های ایرانی شود.
لازم به ذکر است بر این اساس در سال مالی 1395 شرکت با حضور در این رتبه بندی حائز رتبه 152 شد که نسبت به رتبه 167 سال 1394 از بهبود نسبی برخوردار بوده است.
علاوه بر این شرکت سرمایه گذاری مسکن در سال‌های مختلف در میان شرکت‌های گروه ساختمان و مهندسی عمران در این رتبه بندی سرآمد بوده و طی سال‌های 94 و 95 رتبه های اول و دوم را کسب کرده که نشان از پیشرو بودن شرکت در این صنعت دارد.
همچنین با توجه به تغییر شرایط بازار، کاهش نرخ سود سپرده‌های بانکی، افزایش سقف تسهیلات بانکی، توسعه راهکارهای تامین مالی از طریق بازارهای پول و استراتژی متنوع سازی سبد سرمایه، تغییرات نرخ ارز، انتظار عبور از فاز رکود در بازار مسکن و ساختمان، قابلیت‌های ایجاد شده در پسابرجام، سیاست‌های حاکمیتی در جهت حمایت از دهک‌های متوسط و ضعیف، روند رو به بهبود رشد اقتصادی و قدرت خرید خانوار و به طور کلی تغییر پارادایم در ماهیت این بازار از یک سو و تغییر در دیدگاه مدیریت گروه از سوی دیگر، نیاز به بازنگری در برنامه استراتژیک گروه را ضروری کرده است؛ از این رو بازنگری در استراتژی‌ها با رویکرد مشارکتی و عملیاتی در دستور کار قرار گرفته است.
با این رویکرد شرکت گروه سرمایه گذاری مسکن اقدام به بازنگری در اهداف کلان و عملیاتی مرتبط با حوزه‌های تولید، بازاریابی و فروش، مالی و سرمایه گذاری و پیاده سازی استراتژی ها در قالب برنامه و بودجه‌های سالانه گروه و شرکت‌های تابعه کرده است.
بر این افزایش سوددهی از محل فعالیت اصلی و پایدار سازی آن، افزایش حجم فروش و قرار گرفتن در فهرست 100 شرکت برتر ایران و افزایش کیفیت زندگی مشتریان با ساخت مسکن با کیفیت به عنوان اهداف کلان شرکت هدف گذاری شده است.
در عین حال یازده برنامه استراتژیک «متنوع سازی روش‌های تامین مالی و سرمایه گذاری در پروژه‌ها»، «متنوع سازی سبد محصولات با تمرکز بر تقاضای مسکن استراتژی متنوع سازی سبد ویژه اقشار متوسط و دهک‌های میان درآمدی»، «ارتقای سرمایه انسانی در سبد دارایی شرکت»، «جذب سرمایه گذاری خارجی و اجرای پروژه از محل منابع خارجی»، «ورود به بازار تامین مسکن کارکنان نهادها و سازمان های معتبر جهت ساخت سفارشی با کاربری مسکونی و اداری»،«افزایش سودآوری شرکت بالاتر از سود انتظاری و تبدیل سهام شرکت به جذاب ترین سهم صنعت انبوه سازی، املاک و مستغلات بازار سرمایه»، «حضور در فرصت‌های جدید سرمایه گذاری در صنعت ساختمان از جمله شهرهای جدید و سکونت‌گاه‌های خارج از شهرها»، «ارتقا و توسعه سبد زمین در مجموعه شرکت‌های تابعه»، «بهبود و ارتقاء مدیریت پروژههای شرکت‌ها با تمرکز بر کاهش قیمت تمام شده - تاخیرات زمانی و افزایش کیفیت از طریق بکارگیری متدولوژی‌های مدیریت پروژه و راه اندازی دفاتر برنامه ریزی و کنترل پروژه سازمانی در سطح شرکت‌های تابعه»، «تعیین تکلیف دارایی ها و پروژههای راکد و نیمه کاره» و «تمرکز بر مشتری محوری از طریق انطباق محصولات و خدمات شرکت با نیازهای مشتریان» به عنوان راهبردهای گروه سرمایه گذاری مسکن تعیین شده است.
مدیریت پرتفوی و سرمایه گذاری در بازارهای سرمایه
مدیریت پرتفوی یا سبد دارایی به معنای تعیین نقاط ضعف و قوت، تهدیدها و فرصت ها در انتخاب بدهی در مقابل سرمایه، رشد در مقابل اطمینان و دیگر انتخاب ها در مسیر افزایش بازدهی در سطح معینی از ریسک است. به طوری که بتوان در بحرانی ترین شرایط بازار، ترکیب مناسبی از بازارهای سرمایه را انتخاب نمود تا بیشترین میزان بازدهی از شرایط ریسک اتفاق بیافتد. از این رو، در مقاله حاضر هدف این است که مفهوم دقیق مدیریت پرتفوی مشخص شود تا بر اساس آن بتواند بهترین نوع ترکیب بازارهای سرمایه را در شرایط بحرانی کرونا انتخاب نمود.
مفهوم مدیریت پرتفوی
به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک، در دوران ریسک‌های متنوع جهانی که سرمایه‌ها را تهدید می‌کند و استراتژی متنوع سازی سبد در بستر اقتصاد کم بهره، مدیریت تنوع پرتفوی نقشی بسیار اساسی در کاهش ریسک و افزایش ثبات درآمد دارد.
تجربه نشان داده است که ریسک و درآمد در سرمایه‌گذاری، همبستگی بالایی با هم دارند؛ اما میزان این همبستگی در طول دامنه متفاوت است. در نتیجه سرمایه‌گذاران باید بر اساس میزان تحمل ریسک و میزان هدف استراتژیک خود به سرمایه‌گذاری در ابزارهای مختلف بپردازند. به طور کلی، مراحل تشکیل هر پرتفوی به این شرح می باشد:
– تعیین سیاست سرمایه گذاری
– تجزیه و تحلیل اوراق بهادار
– تشکیل سبد سرمایه گذاری
– تجدید نظر در سبد سرمایه گذاری
– ارزیابی عملکرد سبد سرمایه گذاری
استراتژی مدیریت پرتفوی
سرمایه‌گذاران باید بر اساس نیازهای خود، استراتژی سرمایه‌گذاری روشنی تهیه کنند و نسبت به آن متعهد باشند. تخصیص دارایی، مهم ترین عامل در ارزیابی ویژگی های بلند مدت ریسک و مدیریت پرتفوی یک سرمایه گذار است. تحقیقات نشان می دهد که استراتژی، انتخاب درصدی از استراتژی متنوع سازی سبد هر یک از بازارهای سرمایه‌گذاری از جمله سهام، اوراق قرضه و پول نقد در یک پرتفوی بیش از 90 درصد تغییر در بازده پرتفوی را تعیین می‌کند.
تصمیمات ضعیف مربوط به تخصیص دارایی می‌تواند باعث شود میانگین بازده سهام یا سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار در بازارهای مربوطه دچار عقب ماندگی شود. شرکت باید سرمایه‌گذاری خود را در سهام، اوراق قرضه و وجه نقد اختصاص دهد تا به کاهش ریسک پرتفوی برسد و همچنین به دنبال بازدهی های جذاب باشد و از مشکلات زمان بندی بازار مطلع باشد. علاوه بر این، سرمایه‌گذاران با افق زمانی طولانی‌تر این توانایی را دارند که سطح بالاتری از نوسانات پرتفوی در ارتباط با حجم بیشتری از سهام را در پرتفوی خود بپذیرند. این سرمایه‌گذاران باید از صندوق‌های بین المللی متنوع استفاده کنند تا از مزایای متنوع سازی پرتفوی در خارج از کشور بهره ببرند.
تعیین ترکیب دارایی ها در جهت متنوع سازی پرتفوی
افق زمانی شرکت، وضعیت مالی فعلی و تحمل نوسانات بازار تا چه اندازه تأثیر قابل توجهی بر میزان تهاجمی یا محافظه‌کارانه بودن سرمایه‌گذاری دارد؛ بنابراین به دنبال متنوع سازی پرتفوی، شرکت باید ترکیب دارایی مورد نظر خود را انتخاب کند.
متنوع سازی پرتفوی ترکیبی از سهام، اوراق قرضه و پول نقد است که در یک سبد، نگهداری می‌شود. یکی از راه‌های کمک به محافظت از سرمایه در برابر غیر قابل پیش بینی بودن بازار ایجاد یک تنوع مناسب در بین این سه نوع دارایی اصلی است. این رویکرد می‌تواند به کاهش خطرات مرتبط با سرمایه‌گذاری کامل تنها در یک نوع دارایی کمک کند.
ترکیب دارایی شرکت شما تا حد زیادی به وضعیت مالی خاص شرکت بستگی دارد. به طور معمول، یک بازه زمانی با سرمایه‌گذاری طولانی‌تر درصد بالاتری از سهام موجود در سبد سرمایه‌گذاری را امکان پذیر می‌کند؛ حتی اگر یک شخص حقیقی نزدیک به بازنشستگی است، باید روند تدریجی انتقال به ترکیبی از دارایی با نوسانات پایین‌تر را در نظر بگیرد. بازنشستگی برخی سرمایه‌گذاران می‌تواند 30 سال یا بیشتر طول بکشد؛ بنابراین پتانسیل رشد سبد سرمایه‌گذاری همچنان باید در انتخاب ترکیب سرمایه‌گذاری مورد توجه قرار گیرد.
معمولاً کمترین تنوع سرمایه‌گذاری در ابتدا و انتهای نمودار مشاهده می‌شود. به عبارت دیگر، اگر سرمایه‌گذاری اولویت اولش حفظ سرمایه باشد یا حداکثر سود باشد، تنوع کمتری نسبت به سرمایه‌گذاری دارد که به دنبال تعادلی مناسب از این دو عامل است.
سرمایه گذارانی که می‌توانند سرمایه‌گذاری بلند مدت داشته باشند و نوسانات قابل توجهی را در مقابل دریافت سود قابل توجه تحمل کنند، می‌توانند در ابزارهایی چون سهام های خارجی یا داخلی سرمایه‌گذاری کنند؛ اما با افزایش محافظه کارانه‌گی، باید سهم دارایی های نقدی و اوراق قرضه دولتی در سبد افزایش یابد. به گونه‌ای که در سرمایه‌گذاران محافظه کار باید بیشترین حجم سرمایه به اوراق قرضه دولتی تخصیص یابد.
بنابراین سرمایه‌گذاری همیشه باید با توجه به توازن بین ریسک و درآمد انجام شود. از نظر تاریخی با افزایش میزان مواجهه پرتفوی با سهام، پتانسیل بازدهی بالاتر و ضررهای بزرگ‌تر نیز افزایش می‌یابد. با این حال در دوره های طولانی‌تر، نوسانات بازدهی کاهش می‌یابد و می‌تواند سود قابل توجهی را نصیب سرمایه گذار کند.
جمع بندی
با مطالعه مقاله حاضر مشخص می شود که یکی از استراتژی های بسیار موثر جهت کاهش ریسک و مدیریت هر چه بهتر پرتفوی، تخصیص دارایی می باشد. در این شیوه شرکت باید درصدی از بازار سرمایه گذاری خود به بازارهای سهام، اوراق قرضه و وجه نقد اختصاص دهد تا با کاهش درصد ریسک بتواند بازدهی بالایی داشته باشد. انتخاب ترکیب بازار بر اساس وضعیت مالی شرکت می تواند سهم های مختلفی داشته باشد؛ به طوری که اگر سرمایه گذاری طولانی مدت مدنظر باشد، می توان درصد بالاتری از دارایی را در بازار سهام سرمایه گذاری کرد. در صورتی که در سرمایه گذاری محافظه‌کارانه، عمده دارایی در سبد اوراق قرضه یا پول نقد قرار می گیرد.
استراتژی تنوع‌گرایی چگونه ریسک سرمایه‌گذاری را کاهش می‌دهد؟
تقریبا به‌طور روزانه در اخبار می‌توان شنید که یک شرکت، شرکت دیگری را خریداری کرده است. برخی از مطرح‌ترین سازمان‌ها (نظیر جنرال الکتریک و زیمنس) مجموعه‌ای از کسب‌وکارهای متنوع در صنایع مختلف استراتژی متنوع سازی سبد و در بسیاری از کشورها را در اختیار دارند.
برای برخی دیگر، تنوع‌گرایی به معنی کاهش ریسک است. سرمایه‌گذاران، سبد سرمایه‌گذاری خود را متنوع می‌کنند تا اگر احیانا در یکی از بخش‌ها شکست خوردند، تبدیل به یک فاجعه‌ی مالی برای آنها نشود. یا به عنوان مثالی دیگر، کشاورزان در مزارع خود چند محصول متنوع با زمان‌های برداشت مختلف کشت می‌کنند تا احتمال اینکه اتفاقاتی نظیر تغییرات شدید آب و هوایی، نتیجه‌ی کشت تمام سال آنها را از بین ببرد، کاهش یابد.
شرکت‌ها از تنوع به عنوان یک استراتژی کاهش ریسک استفاده می‌کنند، چرا که این استراتژی می‌تواند آسیب‌پذیری سود شرکت را در مواجهه با تغییرات خاص صنعت، کاهش دهد. به عنوان مثال، وقتی قیمت حامل‌های انرژی افزایش پیدا می‌کند، قیمت بسیاری از محصولات مصرفی نیز افزایش خواهد یافت. اگر کسب‌وکار اصلی شما مربوط به حمل و نقل باشد شاید بخواهید که یک شرکت فعال در حوزه‌ی نفت و گاز را خریداری کنید و با تأمین بدون واسطه‌ی سوخت، سود مورد نظر خود را تضمین کنید.
در حالی که تنوع‌گرایی به عنوان یک استراتژی می‌تواند باعث کاهش ریسک شود، اما در عین حال می‌تواند ریسک‌های جدید قابل ملاحظه‌ای را نیز به‌دنبال داشته باشد. چرا که این استراتژی می‌تواند شرکت را از قابلیت‌های کلیدی خود دور کند.
در این مقاله خواهیم دید که تنوع‌گرایی چیست، انواع مختلف تنوع کدامند و چرا شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران به این استراتژی روی می‌آورند.
تنوع‌گرایی چیست؟
تنوع‌گرایی از یک منظر به معنی کنار هم قرار دادن مجموعه‌ای از سرمایه‌گذاری‌ها یا واحدهای کسب‌وکار است به شیوه‌ای که در صورت به مشکل خوردن در یک صنعت، حوزه یا تجربه‌ی کاری، شکست‌ها و خسارت‌های کلی کنترل شوند و محدود گردند.
از منظر دیگر، تنوع‌گرایی به شرکتی اشاره دارد که وارد یک کسب‌وکار می‌شود که خارج از حوزه‌ی کسب‌وکار فعلی‌اش باشد؛ که به این معنی است که یک شرکت وارد حوزه‌ای می‌شود که درآن تخصص محدودی دارد. این کار معمولا با ریسک بالایی همراه است و به توجه و احتیاط بالایی نیاز دارد.
چهار نوع اصلی تنوع‌گرایی عبارتند از:
۱. متنوع‌سازی همگون
در اینجا، کسب و کار جدید به طور استراتژیک با کسب و کار موجود مرتبط است و شرکت مادر می‌تواند از فناوری و قابلیت‌های موجود خود برای اداره‌ی کارآمد کسب‌وکار جدید خود استفاده کند. (پایه‌ی اینگونه متنوع‌سازی شباهت در تکنولوژی‌های مورد استفاده بین محصولات مختلف است.) به عنوان مثال، وقتی شرکت کوکاکولا محصول آب معدنی خود را روانه‌ی بازار کرد، از تنوع همگون استفاده کرد. توجه داشته باشید که حتی اگر در تولید محصول جدید از فناوری‌های مرتبط استفاده شود، فعالیت‌های بازاریابی محصول جدید نسبت به محصول قبلی می‌تواند متفاوت باشند.
برای دستیابی به تنوع همگون، می‌توان از قابلیت‌های عملیاتی نیز استفاده نمود. اگر یک شرکت به عنوان مثال از سیستم توزیع و فروش عالی برخوردار باشد؛ می‌تواند با تکیه بر مزایای ناشی از این قابلیت‌ها، تولید و عرضه‌ی محصولات جدید را در دستور کار خود قرار بدهد و به دنبال رشد پایدار خود باشد.
به یاد داشته باشید که حتی اگر دو کسب‌وکار در اکثر موارد با هم مشترک باشند، ممکن است تفاوت‌های زیادی نیز با هم داشته باشند و به دلیل این تفاوت‌ها، مهارت‌ها و دانش جدید لازم است تا بتوان کسب و کار جدید را به طور کارآمد اداره و مدیریت کرد.
۲. متنوع‌سازی افقی
در این نوع از استراتژی تنوع، کسب و کار جدید محصولات یا خدماتی را ارائه می‌کند که ارتباطی به محصولات فعلی شرکت مادر ندارند و از نظر تکنولوژی هم متفاوتند، اما پایه‌ی مشتریان آنها مشترک است. در این حالت این دو نوع کسب‌وکار به عنوان کسب‌وکارهای موازی در نظر گرفته می‌شوند.
سوپرمارکت‌های بزرگ معمولاً از استراتژی تنوع افقی به شکلی اثر بخش جهت عرضه‌ی محصولات متنوعی علاوه بر مواد غذایی نظیر لوازم خانگی، پوشاک، خدمات بانکی، خدمات ارتباطی و غیره استفاده می‌کنند. این شرکت‌ها در جذب مشتری بسیار خوب عمل می‌کنند و سپس محصولات متنوع خود را به آنان عرضه می‌کنند.
۳. تنوع و یکپارچه‌سازی عمودی
در این جا، همه‌ی شبکه‌های کسب‌وکار (از خرید مواد خام و اولیه گرفته تا فروش محصول نهایی) می‌توانند درون شرکت مادر با یکدیگر مرتبط باشند. انواع خاص استراتژی‌های تنوع و یکپارچه‌سازی عمودی، عبارتند از:
تنوع محصول فرعی
شرکت مادر، محصولات فرعی (By-product) خود را به شرکت‌های دیگر می‌فروشد. ماشین آلات مورد استفاده در تولید که مقدار زیادی پلاستیک، فلز و مقوا را به عنوان دور ریز پس می‌دهند می‌توانند وارد چرخه‌ی اسقاط شده و به عنوان محصول فرعی به شرکت‌های دیگر فروخته شوند. همچنین پلاستیک، فلزات و مقوای زائدی که از تولید باقی می‌ماند را می‌توان به عنوان محصول فرعی به شرکت‌هایی که خریدار ضایعاتی نظیر ضایعات فلز هستند، فروخت. پس می‌توان از طریق محصولات فرعی برای سازمان جریان درآمدی ایجاد کرد.
تنوع پیوسته
کسب‌وکارها به شیوه‌های مختلف زنجیره‌ی عملیاتی خود را دنبال می‌کنند. فرض کنید که یک شرکت تولیدکننده‌ی خمیردندان ایده‌ی جدیدی برای بسته‌بندی محصول خود داشته باشد. این شرکت متوجه می‌شود که هیچ تأمین کننده‌ای نمی‌تواند دقیقاً آنچه که آنها می‌خواهند را ارائه کند. پس دست به کار می‌شود و یک شرکت محصولات پلاستیکی ایجاد می‌کند و محصولات موردنظرشان برای بسته‌بندی را خودشان تولید می‌کنند. برای استفاده‌ی حداکثری از ظرفیت دستگاه‌های خود، محصولات پلاستیکی دیگری نیز تولید می‌کنند. از سوی دیگر نیاز آنها برای دسترسی به جریان مواد خام و اولیه، آنها را بر این می‌دارد که یک شرکت حمل و نقل نیز خریداری کنند. از طرفی دیگر فشار سازمان‌های محافظ محیط زیست باعث می‌شود تا امکانات تحقیقاتی فراهم آورند تا بتوانند نوع جدید از پلاستیک برای بسته‌بندی خمیر دندان استفاده کنند که ضرر کمتری برای محیط زیست داشته باشد و در نهایت بر روی عملیات بازیافت پلاستیک سرمایه گذاری لازم را انجام می‌دهند و جالب است که همه‌ی این فعالیت‌ها از تولید خمیردندان شروع می‌شود!
۴. متنوع‌سازی ناهمگون
در این نوع از تنوع، کسب و کار جدید کاملا نامرتبط با کسب‌وکار مادر است و ایجاد یا خرید کسب‌وکار جدید به قابلیت‌های تکنولوژیک یا هر قابلیت دیگری بستگی ندارد. رایج‌ترین دلیل برای استفاده از این استراتژی کاهش ریسک مالی، افزایش سود کلی، دستیابی به سرمایه یا نقدینگی جدید، جذب مشتریان جدید یا به‌دست آوردن قدرت بیشتر در بازار سرمایه است.
بسیاری از سرمایه‌گذاران به دلیل سروکار داشتن با ریسک بسیار، با تنوع‌سازی ناهمگون مخالفند. آنها معتقدند که سهامداران (و نه شرکت‌ها) مسئول متنوع‌سازی خود هستند و می‌توانند استراتژی متنوع سازی سبد به جای سرمایه‌گذاری روی شرکت‌ها این کار را برای خودشان از طریق کسب‌وکارها و صنایع مختلف انجام دهند.
آنها بیان می‌کنند که شرکت‌ها باید با استفاده از دارایی‌ها و قابلیت‌های خود بر حداکثر کردن ارزش سهام خود تمرکز کنند. دور شدن از قابلیت‌های اصلی احتمال اشتباه را افزایش می‌دهد و ممکن است ریسک‌های غیرضروری به کاهش ارزش سهام منجر شود.
تنوع سبد دارایی در ارزهای دیجیتال
در این مقاله از آسان ماینینگ به موضوع تنوع سبد دارایی در ارزهای دیجیتال می پردازیم. هر کسی که برای اولین بار وارد حوزه ارزهای دیجیتال می‌شود، بلافاصله می‌بیند که پای تعداد زیادی ارز دیجیتال در میان است. بیت کوین، اتریوم، ریپل، لایت کوین، بیت کوین کش، ترون، کاردانو و… . حالا چطور یک سرمایه‌گذار باید تشخیص دهد که کدام یک از آنها برای سرمایه‌گذاری بهتر است؟ تخصیص دارایی (Asset Allocation) و تنوع بخشی (Diversification) مفاهیمی هستند که نقش مهمی در تشخیص و کاهش انواع ریسک‌های مرتبط با سرمایه‌گذاری ایفا می‌کنند. حتی اگر در سرمایه‌گذاری تازه وارد هستید، احتمالا با اصول این مفاهیم آشنا هستید چرا که آنها صدها سال است در دنیا اقتصاد وجود دارند.
تخصیص دارایی و تنوع بخشی
تخصیص دارایی زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که بخواهیم یک استراتژی مدیریت مالی را که نمای کلی چگونگی توزیع پول بین دارایی‌های مختلف در یک سرمایه‌گذاری را شرح دهیم. تنوع بخشی، دارایی‌هایی هستند که می‌خواهیم سرمایه و پول خود را بین آنها توزیع کنیم.
تنوع سبد دارایی در ارزهای دیجیتال
هدف اصلی این استراتژی‌ها این هستند که توقع بازگشت سرمایه را تا حد امکان افزایش و پتانسیل ریسک را تا حد امکان کاهش دهیم. به طور عادی، این دو استراتژی در مواردی نظیر زمان سرمایه‌گذاری، تحمل ریسک یا شرایط اقتصادی دخیل هستند.
به زبان ساده، ایده اصلی پشت استراتژی تخصیص دارایی و تنوع بخشی این است که همه پول خود را در یک سبد نریزید، بلکه آن را استراتژی متنوع سازی سبد بین چند سبد مختلف توزیع کنید تا ریسک از دست رفت سرمایه کاهش پیدا کند. ترکیبی از دارایی‌های متنوع که به هم دیگر همبستگی ندارند، موثر‌ترین راه برای ایجاد یک حساب سرمایه‌گذاری سودبخش است.
چیزی که ترکیب این دو استراتژی را با یکدیگر قدرتمند می‌سازد، این است که نه تنها ریسک بین سرمایه‌های مختلف تقسیم می‌شود، بلکه حتی ریسک بین خود دارایی‌ها هم تقسیم می‌شود. برخی از متخصصین مالی بر این باور هستند که شناسایی استراتژی تخصیص دارایی بسیار مهم‌تر از انتخاب سرمایه‌گذاری‌های یک شخص است.
دلیل انجام تنوع سازی
در بازارهای سنتی، ایجاد تنوع یا تنوع‌سازی در سبد سهام یا دارایی به این دلیل انجام می‌گیرد که احتمال ریسک و ضرر کاهش یابد و از سوی دیگر احتمال رسیدن به سود بیشتر شود. وقتی به جای یک سهام، ۱۰ نوع سهام مختلف را می‌خرید، سرمایه‌گذاری شما با ریسک و نوسان کمتری مواجه خواهد بود؛ زیرا چند سهام از انواع مختلف دارید و اگر یکی از آنها سقوط کند، روی بقیه تأثیر نخواهد گذاشت. به این ترتیب می‌توانید از ۹ سهام دیگرتان درآمد داشته باشید. این مبحث آن‌قدر مهم است که برای متنوع‌سازی حتی نظریه‌ای به نام «تئوری پورتفولیو» یا نظریه سبد دارایی ارائه شده است. با این حال هدف متنوع‌سازی کاملا روشن است: کاهش ریسک ضرر و ریسک نوسان.
بنابراین در بازار سهام، تنوع‌سازی ممکن است با عقل جور در بیاید، زیرا دلایل خوبی داریم که باور کنیم داستانی که یک شرکت درباره سهامش می‌گوید، تا حد زیادی درست است (مخصوصا به دلیل ترسی که از مجازات دارند). ریسک و پاداش سهام تا حد زیادی مشخص است؛ از همین رو تنوع‌سازی در چیدمان سبد سهام در صورتی که ریسک‌ها و مزایای آن را با آگاهی کامل درک کرده باشیم، کاری منطقی است.
متنوع‌سازی سبد ارزهای دیجیتال
همانطور که می بینید سبدهای دارایی که بیت کوین در آن قرار دارد، سود و بازده داشته اند که دلیل آن افزایش حدود 112 درصدی قیمت بیت کوین در سال جاری است. همانطور که در تصویر بالا نشان داده شده است، سبدی که تنها شامل بیت کوین و اتریوم می شود در مقایسه با سبدهایی که علاوه بر بیت کوین سایر ارزهای دیجیتال را نیز شامل می شود، رشد کمتری داشته است.
تنوع سبد دارایی در ارزهای دیجیتال
در همین حال ماهیت محافظتی استیبل کوین هایی مانند تتر در سبدهای دارایی همراه با بیت کوین، بازده مناسب تری را نشان می دهد. به طور کلی سبد دارایی که حاوی استیبل کوین است، نسبت به سبدی که دارای آلت کوین هایی با ریسک بالا و غیرقابل کنترل است، می تواند ریسک را کاهش دهد. اما همانطور که در مثالهای بالا نشان داده شده است ، هنوز هم می توان به نتایج مشابهی دست یافت.
همانطور که مشاهده می شود وجود استیبل کوین ها در سبدهایی که شامل کوین ها و توکن های پرنوسان هستند از اهمیت خاصی برخوردار هستند. از جمله این ارزهای پر نوسان می توان به ا کی بی (OKB) و استلار اشاره کرد که به ترتیب افزایشی تا 290 درصد و کاهشی تا 46 درصد داشته اند. با این وجود سبد شامل این ارزها به علت همراه داشتن ارز پایدار تتر توانسته بازده 80 درصدی داشته باشد. در مقابل داشتن سبدی مخلوط از بیت کوین ها و آلت کوین های کم نوسان و بدون استیبل کوین، بازده کمتری نسبت به سایر سبدها داشته است.
علاوه بر این، تجار باتجربه و هودل کنندگان قادر هستند با اضافه کردن مشتقات ارزهای دیجیتال به سبد خود اوراق بهادار خود را مرتبا تنظیم کنند. به عنوان مثال، اگر یک هودل کننده برای یک مدت کوتاه تنها بر روی یک ارز دیجیتال سرمایه گذاری کند، می تواند با افزودن قراردادهای آتی بر روی دارایی ها، لوریج خود را بر روی آن ارز دیجیتال خاص افزایش دهد.
سایلنت باکس 3 ظرفیتی آسان ماینینگ
سایلنت باکس 4 ظرفیتی آسان ماینینگ
سایلنت باکس 6 ظرفیتی آسان ماینینگ
سایلنت باکس 10 ظرفیتی آسان ماینینگ
سایلنت باکس 12 ظرفیتی آسان ماینینگ
تمرکز در مقابل تنوع
همیشه بحث هایی در مورد قرار دادن یا قرار ندادن تمام تخم مرغ ها در یک سبد وجود داشته است. در حالی که در بعضی موارد تمرکز فقط بر روی یک دارایی می تواند سودآوری را به حداکثر برساند، این امر همچنین باعث افزایش ریسک می شود. مهم تر از آن اتخاذ استراتژی تمرکز کامل سرمایه گذاری بر روی یک ارز، جایی برای خطا در تجزیه و تحلیل برای استراتژی متنوع سازی سبد سرمایه گذار نمی گذارد و باعث می شود که سرمایه گذار در معرض ریسک های بیش از حد قرار گیرد.
با این حال، تنوع بیش از حد همچنین می تواند به بازده سرمایه گذاری آسیب برساند. برخی از سرمایه گذاران بر این باورند که هرچه دارایی بیشتری در اختیارشان باشد ، بازده بهتری نیز دارند و این استدلال درستی نیست. این امر می تواند هزینه سرمایه گذاری را افزایش دهد، تلاش های لازم را برای دقت کافی به عمل بیاورد و منجر به بازگشت سرمایه ای در حد کمتر از متوسط شود.
استراتژی شیوه تخصیص دارایی و تنوع بخشی
در یک استراتژی تخصیص دارایی، باید سرمایه خود را تقریبا همانند مثال زیر بین دارایی‌های مختلف تقسیم کنید:
در یک استراتژی تنوع بخشی، برای مثال باید ۲۰ درصد از ارزهای دیجیتالی خود را هم بین چندین نوع رمزارز تقسیم کنید:
- ۷۰ درصد تخصیص برای بیت کوین
- ۱۵ درصد برای ارزهایی با ارزش بازار بالا
- ۱۰ درصد برای ارزهایی با ارزش بازار متوسط
- ۵ درصد برای ارزهایی با ارزش بازار کوچک
هنگامی که تخصیص‌ها انجام شد، عملکرد تمامی آنها را تحت نظر داشته باشید و آنها را به صورت مرتب بررسی کنید. اگر شرایط تخصیص‌ها تغییر کردند، احتمالا زمان آن است که شروع به خرید و فروش دارایی‌ها کنید تا دوباره شرایط سوددهی خود را به وضعیت مطلوبی برسانید. در این شرایط باید دارایی‌هایی که بالاترین عملکرد را دارند بفروشید و دارایی‌هایی که عملکرد کمتری دارند را بخرید. البته انتخاب هر یک از دارایی‌ها و تنوع بخشی‌ها کاملا بستگی به هدف سرمایه‌گذاری هر شخص دارد.
دیدگاه شما