زنگ خطر برای سرمایه گذاریهای اقتصادی
بازار سرمایه این روزها متاسفانه با ریسک ها و ابهام¬ها متعددی دست و پنجه نرم می¬کند که این مهم باعث افت چشمگیر ارزش معاملات و بی رمق شدن شده است. قیمت¬ها در صنایع مختلف به سطوح بسیار ارزنده ای رسیده اند لیکن چندان خریداری در بازار پیدا نمیشود و عموماً متناسب با اخبار و حواشی شاهد چرخش پول در صنایع هستیم. اما این ریسک ها که سبب ایجاد و تداوم این شرایط شده اند کدام¬اند؟
یکی از این ریسک ها بحث دخالت دستوری دولت در اقتصاد کشور است. یکی از مصادیق این دخالت ایجاد ارز ترجیحی و جلوگیری از آزادسازی قیمت در صنایع مختلف با شعار حمایت از مصرف کنندگان بوده است که علی رغم گذشت بیش از ۳ سال از این سیاست، نتیجه آن یعنی زنگ خطر در بورس جلوگیری از افزایش قیمت مصرف کننده هرگز موفقیت آمیز و قابل قبول نبوده است و به گفته آمار و اطلاعات متشر شده از درگاههای رسمی عموماً سبب توزیع رانت و ایجاد فساد گردیده است. شرکتهایی که مشمول ارز ترجیحی هستند عموماً نمیتوانند افزایش نرخهای متناسب با افزایش هزینههای خود را دریافت نمایند که به نظر میرسد تداوم این روند میتواند در آیندهی نه چندان دور سودآوری این شرکت ها را با مشکلات متعددی همراه سازد.
یکی دیگر از مصادیق دخالت دولت در بازار سرمایه بحث قیمت گذاری گاز خوراک و سوخت صنایع مختلف میباشد. آزاد سازی قیمت مواد اولیه شرکت ها به خودی خود یک فاکتور مثبت تلقی میگردد لیکن مشروط به دو شرط یک) امکان ازاد سازی قیمت فروش محصولات وجود داشته باشد و دو مبنای آن صحیح و منطقی باشد. که به نظر میرسد نسبت به این عامل اقدامهای لازم در حال پیگیری میباشد.
از این موارد که گذر کنیم برجام اصلی ترین ابهام پیش روی بازار های کشور برای سال ۱۴۰۱ میباشد. این روزها اخبار ضد و نقیض از حصول یک توافق جدید به صورت موقت و گام به گام به گوش می رسد که متناسب با آن شاهد افت قیمت دلار در بازار آزاد هستیم لیکن همچنان ابهام کم و کیف اجرا این توافقنامه و اتفاقات بعدی آن بر هیچ کس پوشیده نیست. آزاد سازی منابع ارزی خارجی از کشور میتواند به مانند گذشته تا حدودی ارزپاشی جهت کاهش قیمت دلار را به همراه داشته و شاید حتی به حیف و میل شدن آن نیز منتج گردد زیرا میدانیم به جهات متفاوت تقاضای ارز در کشور با افت قیمت آن افزایش مییابد. رفع تحریم ها که علت موضوع قبل میباشد نیز خود میتواند اثرات متفاوتی را بر صنایع مختلف داشته باشد طبیعی است که در این شرایط تا مشخص شدن وضعیت نهایی شاهد اتفاق خاصی در بازار سرمایه نباشیم.
یکی دیگر از ریسکهای موجود در بازار که عموماً شرکتهای بزرگ را درگیر کرده بحث واگذاری فعالیت های عمرانی کشور به این شرکتهای میباشد. متاسفانه در سالهای اخیر به سبب تحریمهای اقتصادی متعدد سرمایه گذاریهای متناسب و مورد نیاز در صنایع مختلف مخصوصاً در صنایع نیروگاهی و نفتی صورت نگرفته است که خود سبب کاهش میزان تولید و یا کاهش کیفیت تولید در این صنایع شده است که نمونه آن را در تابستان(قطعی برق صنایع) و در زمستان(قطعی گاز صنایع) شاهد بودیم. حال دولت تصمیم گرفته است که توسعه طرحهای عمرانی را به شرکتهای بزرگ واگذار کند که از دو جهت میتواند بررسی گردد. از یک بعد در افق بلند مدت یک اتفاق خوب به شمار میاید زیرا بعد از اتمام این طرح ها بخش عمدهای از حق استفاده آنها مجدد به خود این شرکت ها تعلق میگیرد و از بعد دیگر میتواند سود تقسیمی شرکتها و انعطاف مالی آنها را در سالهای آتی(کوتاه مدت) با کاهش چشمگیر مواجه سازد. حال باید ببینیم سیاست این شرکتها جهت پیشبرد اهداف خود به چه ترتیبی خواهد بود.
از طرف دیگر این روزها با توجه نزدیک شدن به اتمام پاندمی کووید و افزایش نرخ تورم در اقتصادهای دنیا شاهد اقدام متقابل بانکهای مرکزی در جهت مقابله با افزایش سطح عمومی قیمتها هستیم. که عموماً اصلی ترین ابزار جهت نیل به این اهداف افزاش نرخ بهره میباشد. این زنگ خطر در بورس اتفاق میتواند بر روی قیمتهای جهانی محصولات کامادیتی اثرات متفاوتی را داشته باشد که این مهم نیز خود یکی از اصلی ترین عوامل اثرگذار بر صنایع صادراتی محور ما در بازار سرمایه میباشد.
یکی دیگر از ریسکهای پیش روی بازار سرمایه در این روزها بحث ریسک قانوان گذاری در نهادهای ناظر است. متاسفانه یکی از اشتباه ترین سیاست هایی که در سال اخیر در بازار سرمایه اتخاذ شد بحث نا متقارن کردن دامنه نوسان بود که همانطور که دیدیم کوچکترین اثری در تعادل بخشی به شرایط بازار را نداشت. بماند که وجود یا عدم وجود دامنه نوسان خود باید به صورت جداگانه و دقیق از ابعاد مختلف مورد بررسی قرار بگیرد. حافظه تاریخی نشان داده است که بازار سرمایه و فعالین آن به شدت نسبت به تغییرات غیر منتظره قوانین حساس و ریسک گریز میباشند. از طرف دیگر ریسک قانونگذاری صرفاً شامل نهادهای نظارتی بازار سرمایه نبوده و از دولت تا مجلس شورای اسلامی را در بر میگیرد و هر گونه ناهماهنگی میان این ارکان و زنگ خطر در بورس یا تصویب قوانین غیر منتظره میتواند سبب افزایش تنش در بازار سرمایه کشور گردد.
نکته دیگری که باید به آن نیز اشاره شود بحث فروش اوراق های دولت به جهت رفع کسری بودجه سال آتی میباشد.
زنگ خطر خروج پول از بورس
دنیایاقتصاد : مدتهاست که فعالان و کارشناسان حوزه بورس دلنگران خروج سرمایه از بورس و عدمورود سرمایه به این بازار هستند. آنها معتقدند که این وضعیت در آینده تبعات خوبی برای بازار سرمایه ندارد و از طرفی این اتفاق را نشاندهنده افزایش بیاعتمادی سهامداران به بهبود وضعیت بورس و در نهایت به وعدههای دولت درباره بورس میدانند.
امروز و فرداشدن احیای برجام، سیاستگذاری در حوزه اقتصاد داخلی و بینالمللی و افزایش تورم و همچنین رونق بازارهایی که آنها آن را سفتهبازی میخوانند، از جمله دلایل خروج پول از بورس و عدمورود پول به آن است. دیروز همچنین در جمع توییتری بورسیها درباره افزایش نرخ بهره بینبانکی صحبت میشد و خیلیها این موضوع را عامل اصلی خروج سرمایههای مردم از بورس میدانستند. به اعتقاد آنها علت اصلی خروج نقدینگی از بورس و افزایش قیمت شدید مسکن همین اقدامات است. در همین رابطه محسن علیزاده، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی در صفحه توییتر خود نوشت: «همزمان با خروج پول از بورس و کاهش شاخصها، بازارهای دیگر تورم عجیبی را ثبت میکنند.» او در ادامه توییت خود به وعدهها و تبلیغات دولت سیزدهم برای بهبود اوضاع بورس و سهامداران خرد اشاره کرد و نوشت: «وعده دولت تقویت تولید و بورس است، پس باید با کاهش نرخ بهره، تعدیل معقول نرخ دلار نیمایی و حذف قیمتگذاری دستوری به تقویت تولید در مقابل دلالی با هدف هدایت نقدینگی و کاهش تورم اقدام کرد.»
اما تورم هم جزو محور نوشتهها در اوضاع و احوال کنونی اقتصاد کشور شده است. نوشتههایی که فقط مختص منتقدان دولت یا فعالان و چهرههای سیاسی و اقتصادی نیست. دیروز محمدحسن آصفری، نماینده مجلس شورایاسلامی در صفحه توییتر خود نوشت: «صرفا زندگی در شهر، داشتن یک خانه و حقوق کارگری وکارمندی و یک حساب بانکی برای روز اضطرار، نمیتواند ملاک حذف یارانه برای یک خانواده باشد، یارانه سیصدهزار تومانی حق همه ملت ایران است. وقتی هزینه انرژی برای همه مردم افزایش پلکانی دارد، پرداخت یارانه پلکانی هم باید به همه مردم داده شود.» در رابطه با بحث افزایش تورم در کشور، شاهین چراغی از فعالان حوزه بورس هم در توییتر خود نوشت: «دولت قبل یکشبه واردات بخش زیادی از کالای طبقهبندی شده لیست دهگانه را ممنوع کرد. براساس تئوری اثرچرخ دنده مصرف، مردم بهدلیل چسبندگی به الگوی مصرفشان همان مصرف را از طریق کالای قاچاق ادامه دادند، ازطرفی بانک مرکزی با فشار بر صادرکنندگان، ارز آنان را تا ۴۰درصد پایینتر از قیمت بازار آزاد به واردکنندگان رانتی تخصیص میداد.»
چراغی در ادامه توییت خود نوشت: «سیاستگذاری اشتباه باعث شد: ۱-کالا با چندینبرابر قیمت بهدست مردم برسد. ۲-قاچاق را بهشدت فعال کرد. ۳-کماظهاری کالای صادراتی را رواج داد و خلاصه سیاستگذاری اشتباه و لجبازی و اصرار بر دانایی باعث شد مردم بینوا هم کتک تورم رابخورند، هم پیاز افزایش نرخ ارز را.» در موضوع پرداختن به افزایش تورم و آزادسازی قیمتها، حسن سبحانی، استاد اقتصاد دانشگاه تهران در صفحه توییتر خود نوشت: «آزادسازی قیمتها منطقا با قیمتگذاریها ناسازگار است. اقتصادی که این هر دو را با هم دارد، هم از مزایای آزادسازی و هم از فواید قیمتگذاری محروم و در عین حال از معایب هر دو متاثر است. حضور توام آزادسازی، تعزیرات و قیمتگذاری بهمعنای اتخاذ تصمیمات اقتصادی ناسازگار است.»
افزایش قیمت کالاها و تورم اما به همین اظهارنظرها ختم نشد. در جمع توییتری بورسیها، محمد عبدزاده، فعال حوزه بورس اینطور به این مساله واکنش نشان داد و نوشت: دلار از ۳۰ هزار میشود ۳۲هزارتومان، قیمت کالاها میرود بالا. دلار از ۳۲ هزار میشود ۳۰هزار تومان اما قیمت کالاها در بهترین حالت ثابت میماند. دلار از ۳۰ هزار دوباره میشود ۳۲هزار تومان اما قیمت کالاها مجددا بالا میرود و این داستان ادامه دارد، اما هنوز هم عامل تورم در کشور افزایش نرخ دلار و شاخص بورس در نظر گرفته میشود. در فضای کلی جمع توییتری اقتصادیها و بورسیها در نوشتههای اکثر افراد موضوعات فراگیر شامل برجام، گرهخوردن اقتصاد کشور به برجام، مهاجرت، شیوع دوباره کرونا، زلزله در جنوب کشور، طرح صیانت، اجارهخانه، قیمت دلار و. دیده میشد.
زنگ خطر بورس
شکور علیشاهی / تحلیلگر بازار سرمایه در هفته گذشته شاخص کل از محدوده یک میلیون و ۱۸۴ هزار واحد به محدودههای کمتر از یک میلیون و ۱۵۵ هزار واحد رسید و افت حدود ۵/ ۲ درصدی را تجربه کرد.
مهمترین اتفاق در این هفته شکسته شدن محدوده میانگین متحرک 150 روزه به سمت پایین بود که نشانه خوبی نیست، در صورتی که شاخص در محدودههای پایینتر از میانگین متحرک 150 روزه تثبیت شود، احتمال افت تا سطوح کمتر از یک میلیون و 100 هزار واحد بسیار زیاد میشود. میانگین متحرک 50 روزه نیز میانگین متحرک 90 روزه را به سمت پایین به صورت کامل قطع کرده که برای سرمایهگذاران زنگ خطر محسوب میشود.
میانگینهای متحرک در دورههای زمانی متفاوت، یک ابزار تعقیبکننده محسوب میشوند، چون این اندیکاتور دنبالهرو اطلاعات است. بنابراین باید این موضوع را همیشه در ذهن داشت که به هیچ عنوان نمیتوان از میانگینهای متحرک برای پیشبینی آینده بازار استفاده کرد. بیشترین کاربرد میانگینهای متحرک استفاده از آنها به عنوان سطوح حمایتی و مقاومتی است.
شاخص در پایین ابر ایچیموکو در حال حرکت است و این موضوع نشان میدهد روند فعلی شاخص نزولی است. دو نوسان نمای سنکوی A و سنکوی B بدنه اصلی ابر ایچیموکو را میسازند که اطلاعات خوبی به تحلیلگران میدهند. ابر کوموی نزولی آینده و همچنین شیب منفی سنکوی A، احتمال حرکت نزولی را در روزهای آتی افزایش میدهد. در صورت افزایش قیمتها، بدنه اصلی ابر کومو به عنوان سطح مقاومتی بسیار قدرتمندی نقش بازی کند.
ابر ایچیموکو مجموعهای از شاخصهای تکنیکال است که سطوح حمایت و مقاومت و همچنین حرکت و جهتگیری بازار را نشان میدهد. ابزار ایچیموکو این کار را با گرفتن چندین میانگین و رسم آنها روی نمودار انجام میدهد. ابر قسمت اصلی این شاخص است. وقتی قیمت زیر ابر است روند نزولی است. وقتی قیمت بالاتر از ابر باشد، روند صعودی است و هنگامی که قیمت درون ابر قرار دارد بازار در حالت بیتصمیمی است.
از ابتدای سال تاکنون شاخص کل بورس اوراق بهادار حدود 8/ 11 درصد کاهش داشت، شاخص در پایین ابر ایچیموکو و میانگینهای متحرک مهم در حال حرکت است. این موضوع احتمال کاهش قیمتها را زیاد کرده است. در صورت حرکت در مسیر سناریوی کاهشی، در پرده اول شاخص کل ممکن است تا منطقه یک میلیون و 100 هزار واحد افت داشته باشد. که البته منطقه یک میلیون و 130 هزار واحد به عنوان سطوح حمایتی میتواند مانع کامل شدن این پرده از کاهش قیمتها شود. اگر بازار نتواند در محدوده هدف پرده اول از سناریوی کاهشی خود را جمع و جور کند، انتظار میرود در فاز دوم سناریوی کاهشی، سرمایهگذاران با فروشهای هیجانی باعث افت شاخص تا محدوده یک میلیون و 50 هزار واحد یا حتی یک میلیون واحد شوند. فعلا شکسته شدن محدوده یک میلیون واحد به سمت پایین دور از ذهن است ولی اگر این اتفاق بیفتد، سطح 915 هزار واحد میتواند نقش حمایتی خوبی داشته باشد. مناطق حمایتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا تقاضاکنندگان سهام زیاد میشوند و ممکن است نقطه پایان روند نزولی یا کاهش قیمتها باشند.
بررسی اسیلاتور RSI نشان میدهد که شاخص کل در نزدیکی منطقه اشباع فروش هستیم که بعد از چند روز تقریبا متوالی کاهش قیمت در آن قرار میگیریم. بنابراین اگر به هر دلیلی شاخص بورس اوراق بهادار حرکتی صعودی به خود گرفت، میتوان در فاز اول سناریوی افزایشی، انتظار داشت تا منطقه یک میلیون و 300 هزار واحد افزایش داشته باشد. در این فاز علاوه بر سه محدوده یک میلیون و 170 هزار واحد، یک میلیون و 210 هزار واحد و یک میلیون و 257 هزار واحد، سه میانگین متحرک 50، 90 و 120 روزه نیز نقش مقاومتی بازی میکنند و کار را برای ادامه حرکت صعودی دشوار خواهند کرد. در پرده دوم از سناریوی افزایشی شاخص هدف یک میلیون و 450 هزار واحد را دنبال میکند که البته مقاومت یک میلیون و 365 هزار واحد میتواند از تکمیل این مرحله جلوگیری کند. با کمی خوشبینی میتوان امیدوار بود شاخص تا چند ماه آینده به محدوده یک میلیون و 500 هزار واحد برسد. مراحل بعدی سناریوی افزایشی را در صورت لزوم بعدا بررسی خواهیم کرد. محدودههای مقاومتی، سطوحی از قیمت هستند که در آن احتمالا عرضهکنندگان سهام زیاد میشوند و ممکن است نقطه پایان روند صعودی یا افزایش قیمتها باشند.
زنگ خطر در بورس
بورس تهران دیروز مثبت بود و شاخصهای آن رشد کردند. اما جدا از اینکه رشد شاخص کل چندان قابل توجه نبود، نادیده گرفتن این موضوع که ارزش معاملات روز به روز در حال کاهش است، اشتباهی بزرگ برای تحلیل وضعیت است.
ارزش معاملات بورس خرد در بازار دیروز ۴۱۵۹ میلیارد تومان بود که نسبت به روز دوشنبه کاهشی حدودا ۵۰۰ میلیارد تومانی داشت. حالا و در شرایطی که فعالان بورس به دلیل رشد دلار در انتظار رشد بورس نشسته اند، کاهش ارزش معاملات زنگ خطری برای آنها محسوب میشود.
کاهش ارزش معاملات تا ۴ هزار میلیارد تومان
ارزش معاملات خرد همیشه توسط معامله گران و تحلیل گران رصد میشود و هرچه ارزش معاملات افزایش یابد، امید به رشد هم بیشتر میشود. معمولا ارزش معاملات در نقاط حساس که ناحیههای مقاومتی و حمایتی را شامل میشود، باید افزایش یابد، اما شاخص کل بورس حالا که باید مقاومت ۱.۶ میلیون واحد را بشکند و فاصله کمتر از ۶۰ هزار واحدی با آن دارد، با افت ارزش معاملات مواجه شده است.
ارزش معاملات تا چند هفته قبل به بیش از ۷ هزار میلیارد تومان رسیده بود و حالا که در نزدیکی ۴ هزار میلیارد تومان است، نمیتوان انتظار رشد را از بورس داشت مگر اینکه ارزش معاملات هم رشد کند.
با این حال شاید به دلیل رشد قیمت دلار در مدت اخیر که روی سود شرکتها اثر مثبت زنگ خطر در بورس میگذارد، نمیتوان انتظار افتی شدید را در شاخص کل داشت، اما با این شرایط نباید انتظار رشدی بزرگ را هم داشت.
تعداد نمادهای مثبت افزایش یافت
با وجود سیگنال منفی که از جانب ارزش معاملات صادر شده، چند نکته مثبت در بازار دیروز وجود داشت که میتواند در مثبت بودن بورس امروز اثر بگذارد. نکته اول، کاهش مجدد خروج پول حقیقی از بورس بود که از عدد ۲۹۶ زنگ خطر در بورس میلیارد تومان در روز دوشنبه، به ۶ میلیارد تومان در روز سه شنبه رسید.
از طرفی دیروز تعداد نمادهای مثبت بازار بیشتر از تعداد نمادهای منفی بود که این هم موضوعی بااهمیت برای شروع مثبت بازار امروز محسوب میشود.
در چنین شرایطی پیش بینی میشود بازار امروز با رشد قیمت اکثر نمادها آغاز به کار کند و شاخصها به خصوص در دقایق ابتدایی معاملات رشد داشته زنگ خطر در بورس باشند. اما نگاه بازار برای ادامه معاملات، به قدرت خریداران حقیقی و بالا رفتن ارزش معاملات است که چنانچه قدرت خریداران حقیقی از فروشندگان بیشتر نشود، در نیمه دوم بازار عرضههای بیشتری را شاهد خواهیم بود.
زنگ خطر در بورس
نقدینه - روز دوشنبه بازار سهام به صعود ادامه داد و برای سومین روز متوالی افزایش یافت. اما شتاب رشد شاخصها کم شد و تعداد نمادهای قرمز بیشتر از نمادهای سبزپوش بود. علاوه بر این سرمایه حقیقی از بازار سهام خارج شد تا زنگ خطر برای سهامداران به صدا در بیاید.
به گزارش پایگاه خبری نقدینه ، بورسیها در شرایطی به استقبال معاملات روز سهشنبه میروند که روز گذشته شاخص کل بورس سبزپوش ماند. برای پیش بینی بورس امروز –سهشنبه 16 فروردین- به روند بازار سهام در روز گذشته نگاه میکنیم. دیروز شاخص کل صعود 6 هزار و 868 واحدی داشت و شاخص کل هموزن 563 واحد رشد کرد. شاخص کل فرابورس نیز 56 واحد بالا آمد.
در پایان معاملات روز دوشنبه، 225 نماد رشد قیمت داشتند و قیمت سهام 269 نماد کاهش یافت، به عبارت دیگر، 45 درصد بازار رشد قیمت داشتند و 54 درصد بازار افت قیمت داشتند.
بیشترین افزایش قیمت
دیروز در بورس شرکت لیزینگ رایان سایپا (ولساپا)، شرکت سرمایه گذاری سایپا (وساپا) و شرکت بیمه پارسیان (پارسیان) بیشترین افزایش قیمت را ثبت کردند. در فرابورس نیز شرکت سنگ آهن گهر زمین (کگهر)، شرکت صنعتی و معدنی شمال شرق شاهرود (کشرق) و شرکت تولید برق عسلویه مپنا (بمپنا) بیشترین افزایش قیمت را داشتند.
بیشترین کاهش قیمت
در بورس نمادهای سصفها (شرکت سیمان اصفهان)، قمرو (شرکت قند مرودشت) و وتوس (شرکت توسعه شهری توس گستر) در روز شنبه بیشترین کاهش قیمت بازار را داشتند و در معاملات فرابورس شرکت صنایع فولاد آلیاژی یزد (فولای)، شرکت توسعه فناوری اطلاعات خوارزمی (مفاخر) و شرکت سرمایه گذاری تدبیرگران فارس و خوزستان (سدبیر) بیشترین کاهش قیمت را داشتند.
عرضه و تقاضای بازار
در پایان معاملات روز دوشنبه بازار با مازاد تقاضای 831 میلیارد تومانی بسته شد. ارزش صفهای فروش پایانی بازار نسبت به روز کاری قبل 200 درصد افزایش یافت و 42 میلیارد تومان شد. ارزش صفهای خرید نیز نسبت به پایان روز کاری گذشته 30 درصد افت کرد و در رقم 873 میلیارد تومان ایستاد.
بیشترین تقاضاها
در روز دوشنبه نماد ورنا (شرکت سرمایه گذاری رنا) با صف خرید 190 میلیارد تومانی در صدر جدول تقاضای بازار قرار گرفت. پس از ورنا، نمادهای خگستر (شرکت گسترش سرمایه گذاری ایران خودرو) و وساپا (شرکت سرمایه گذاری سایپا) بیشترین صف خرید را داشتند.
بیشترین عرضهها
روز گذشته بیشترین صف فروش نیز به نماد بالاس (شرکت مهندسی ساختمان تأسیسات راه آهن) تعلق داشت که در پایان معاملات صف فروش 7 میلیارد تومانی داشت. پس از بالاس، نمادهای غدشت (شرکت دشت مرغاب) و سیمرغ (شرکت سیمرغ) بیشترین صف فروش داشتند.
پیش بینی بورس امروز
روز دوشنبه بازار سهام به صعود ادامه داد و برای سومین روز متوالی افزایش یافت. اما شتاب رشد شاخصها کم شد و تعداد نمادهای قرمز بیشتر از نمادهای سبزپوش بود. علاوه بر این سرمایه حقیقی از بازار سهام خارج شد تا زنگ خطر برای سهامداران به صدا در بیاید.
دیروز نمادهای فولاد، شپنا، شبندر، شتران، رمپنا، اخابر، وتجارت، وبصادر، خساپا، وبملت و فارس نمادهای بزرگ بورس بودند که بیشترین تأثیر را در رشد شاخص کل داشتند. در مقابل فملی، نوری، شستا، کگل، وغدیر، کچاد، شاراک، خبهمن و تاپیکو نمادهایی بودند که مانع رشد بیشتر شاخص شدند و بیشترین تأثیر کاهنده را داشتند.
دیروز ارزش معاملات خرد افزایش 40 درصدی داشت و بالاترین رقم در 6 ماه اخیر را ثبت کرد. اغلب معاملات خرد به خروج پول حقیقی منجر شد و 281 میلیارد تومان سرمایه حقیقی خارج شد. فملی، فولاد، نوری، خساپا، شبندر، وصندوق، کالا، فخوز، فرابورس و آریا بیشترین خروج پول حقیقی را در معاملات روز دوشنبه داشتند.
به علاوه دیروز صفهای فروش پایانی بازار نسبت به روز یکشنبه زنگ خطر در بورس افزایش 200 درصدی داشت و به رقم 42 میلیارد تومان رسید. همچنین دیروز 54 درصد نمادهای بازار سهام افت قیمت داشتند. بنابراین روندهای صعودی بازار کمرنگ شدند و به نظر میرسد بازار با تعدیل مواجه شود. خروج پول حقیقی و روند نزولی شاخصها در نیمه دوم معاملات دیروز سیگنالی منفی به معاملات امروز است. با این حال اغلب تحلیلگران معتقدند که در میان مدت و تا رسیدن به فصل مجامع شاخص روند صعودی خواهد داشت. فارغ از نوسانات کوتاه مدت، اگر انتظار تحلیلگران برای تداوم صعود تا یک ماه آینده برآورده شود شاخص میتواند وارد کانال 1.5 میلیونی شود.
دیدگاه شما