آینده قیمت NEO چیست؟

پیش بینی بازار رشد نئوبانک ها در آینده

نئو (NEO) چیست؟ همه چیز درباره نئو

طبق چیزی که در وب‌سایت رسمی این ارز دیجیتال نوشته شده است، نئو یک پروژه بلاک چینی است که توسط یک بنیاد غیرانتفاعی توسعه یافته است. این پروژه از فناوری بلاک چین و هویت دیجیتال برای دیجیتالی سازی دارایی‌ها، مدیریت خودکار دارایی‌ها با استفاده از قراردادهای هوشمند و تحقق «اقتصاد هوشمند» با توزیع جمعی بهره برده است.

در واقع نئو یک پلتفرم و شبکه بزرگ است و واحد ارزی NEO فقط جزئی از این شبکه است.

هدف اصلی نئو این است که شبکه توزیع شده نئو یک اقتصاد هوشمند را ایجاد کند.

نئو توسط شرکت OnChain واقع در شانگهای چین توسعه داده شد. تحقیقات در مورد نئو از سال ۲۰۱۴ آغاز شد.

پروژه Neo که ابتدا با نام انت شبرز شناخته شده بود، توسط دو جمع سپاری جذب سرمایه کرد. نخستین جمع سپاری در اکتبر ۲۰۱۵ به مدت ۱۰ روز ادامه داشت که طی آن ۱۷.۵ میلیون توکن نئو به ارزش ۵۵۰،۰۰۰ دلار فروخته شد. در جمع سپاری دوم، ۲۲.۵ میلیون توکن به قیمت ۴.۵ میلیون دلار به فروش رفت.

بلاک چین نئو و اقتصاد هوشمند

نئو قصد ایجاد یک اقتصاد هوشمند را در سراسر جهان دارد که تمام مسائل اقتصادی روزمره را پوشش دهد. سه جزء اصلی این اقتصاد هوشمند عبارتند از:

دارایی‌های دیجیتال
هویت دیجیتال
قرارداد هوشمند
بلاک چین نئو و دارایی‌های دیجیتالی
یک دارایی دیجیتال چیزی است که در فرمت باینری و با حق استفاده وجود دارد. مالکیت حقیقی در دارایی‌های دیجیتال بسیار حائز اهمیت است.

با ظهور بلاک چین، مالکیت دیجیتال حقیقی تحقق یافت. با فناوری بلاک چین می‌توان دارایی‌های دیجیتال غیرمتمرکز،امن و بدون دخالت هر نهادی ایجاد کرد.

دو نوع دارایی‌های دیجیتال در نئو وجود دارد:

دارایی‌های فراگیر یا جهانی
دارایی‌های قراردادی
دارایی‌های جهانی توسط کل یک سیستم به رسمیت شناخته شده و می‌توانند توسط تمام قراردادهای هوشمند و مشتریان شناسایی شوند.

دارایی‌های قراردادی دارایی‌هایی هستند که فقط در قراردادهای خاص خود به رسمیت شناخته می‌شوند و نمی‌توانند در سایر قراردادها استفاده شوند.

به عنوان مثال ارزهای دیجیتال Golem و Bancor هر دو توکن‌هایی مبتنی بر قراردادهای هوشمند اتریوم هستند اما مثلا نمی‌توان در سیستم Bancor از توکن‌های گلم استفاده کرد.

بلاک چین نئو و هویت دیجیتالی

ویکی‌پدیا هویت دیجیتالی را این‌گونه تعریف می‌کند:

یک هویت دیجیتالی اطلاعاتی از یک فرد است که روی کامپیوترهای یک نهاد ذخیره می‌شوند. این فرد می‌تواند حقیقی یا حقوقی باشد.

برای دیجیتالی کردن دارایی‌ها به کار، هویت دیجیتال آینده قیمت NEO چیست؟ قابل اعتماد است.

در پروژه نئو از استاندارد هویت سنجی X.509 که یک مدل صدور گواهی دیجیتال پذیرفته شده است، استفاده می‌شود.

تأیید هویت در نئو می‌تواند از روش‌های زیر صورت گیرد:

استفاده از ویژگی‌های شناسایی چهره
اثر انگشت
صدا
پیامک
روش‌های چند مرحله‌ای دیگر

قرارداد هوشمند

تصور کنید در خیابان هستید و قصد دارید سوار تاکسی شوید؛ از نرم افزار تلفن همراه خود یک خودرو درخواست می‌کنید و یک ماشین خودران (بدون راننده) شما را سوار می‌کند. تاکسی شما را به یک پمپ بنزین می‌برد و هزینه سوخت را هم از پولی که از مسافرهای قبلی دریافت کرده، پرداخت می‌کند. سپس شما را به مقصدتان می‌رساند و کرایه سفرتان هم از کیف پول الکترونیکی شما پرداخت می‌شود. در زمانی که تاکسی در حال رساندن شما به مقصد است، به صورت خودکار هزینه بیمه سالیانه و بدهی ماهانه مالک خود را هم می‌پردازد. بعد از اینکه شما را پیاده می‌کند به یک تعمیرگاه می‌رود تا عیب‌های احتمالی را هم برطرف کند.

شاید فکر کنید این‌ها صحنه‌ای از یک فیلم علمی و تخیلی باشد، اما این آینده جهان است؛ قراردادهای هوشمند می‌توانند بستری برای ساخت جهان آینده باشند.

نئو بانک Neo Bank چیست؟ (بانکینو، بلو بانک، نشان بانک)

نئوبانک نوعی بانک دیجیتالی است که هیچ شعبه فیزیکی ندارد

نئوبانک را نباید با خدمات الکترونیکی (اینترنت بانک و موبایل بانک) که بانک‌های سنتی هم اکنون ارائه می‌دهند اشتباه گرفت. نئوبانک‌ها در تلاش‌ هستند تا صفر تا صد خدمات بانکی ازجمله احراز هویت مشتری، افتتاح حساب، درخواست وام و. را در بستر اپلیکیشن‌ موبایل و بدون نیاز به مراجعه حضوری برای مشتریان خود ارائه دهند.

نئوبانک نوعی بانک کاملا مجازی (آنلاین) است که توسط استارت‌ آپ‌های حوزه تکنولوژی‌های مالی راه اندازی می‌شود، هیچ شعبه فیزیکی ندارد، کاملا آنلاین بوده و تنها راه ارتباطی با آن گوشی موبایل هوشمند مشتریان است. تارگت مارکت (بازار هدف) آنها افرادی است که ترجیح می‌دهند همه کارها را به صورت آنلاین و بدون حضور فیزیکی انجام دهند.

استقبال زیادی در دنیا از نئوبانک ها شده است، نه تنها مشتریان بلکه سرمایه گذاران زیادی در سراسر دنیا جذب سرمایه گذاری روی اینگونه استارت آپ ها شده اند. طی نتایج به دست آمده از یک نظرسنجی که توسط وب سایت Finder برگزار شده است، حدود %۹ از بزرگسالان و %۱۵ از افراد ۱۸ تا ۲۳ ساله در انگلیس دارای یک حساب فعال در نئوبانک‌ها هستند.

طبق تحقیقات صورت گرفته ارزش کل بازار نئوبانک در سال ۲۰۱۸ حدود ۱۸ میلیارد دلار بوده و تا سال ۲۰۲۶ به ۳۹۴ میلیارد دلار خواهد رسید.

پیش بینی بازار رشد نئوبانک ها در آینده

زمان کم در تایید و نقل و انتقال پول، هزینه های کمتر و شفافتر خدمات، انعطاف پذیری و همچنین دسترسی 25 ساعته از مزایای اصلی نئوبانک ها است.

مقایسه نئوبانک و بانک سنتی

علاوه بر غیرحضوری بودن استفاده از نئو بانک، سرعت در ارائه خدمات‌، پشتیبانی و دسترسی ۲۴ ساعته، رهایی از فرمهای کاغذی، کاهش هزینه‌های رفت و آمد و. از مزیت‌های دیگر اینگونه بانک‌ها است.

همچنین عدم وجود شعبه فیزیکی و کارمند در نئوبانک‌ها، هزینه‌های هنگفتی صرفه جویی می شود که می‌توان بخشی از آن را در زمینه‌های تحقیق و توسعه استفاده کرد یا با کاهش کارمزد خدمات مشتریان بیشتر و راضی تری داشت.

با وجود تصویب آیین‌نامه تاسیس و فعالیت بانک‌های مجازی در سال ۱۳۹۰، عملا امکان فعالیت این نسل جدید بانک‌ها در ایران فراهم نشده بود. تصمیم شورای عالی مبارزه با پولشویی پس از شیوع بیماری کرونا این امکان را برای موسسات مالی و بانکی فراهم ساخت که بتوانند به صورت مجازی احراز هویت کاربران را انجام دهند که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان گامی بلند برای حرکت کشور به سمت راه اندازی نئوبانک‌ها است.

تلاش بانک مرکزی برای برداشتن سایر موانع نظارتی و کنترلی بر سر مسیر راه‌اندازی این سیستم نوین بانکی، ریسکی جسورانه به شمار می‌رود که بانک مرکزی به استقبال آن رفته است.

بانکینو

اولین نئوبانک ایران است، که توسط بانک خاور میانه راه اندازی شده است، بانکینو از زمان آغاز فعالیت تاکنون، حدود ۱۰ هزار مشتری جذب کرده است؛ ۲۲ درصد کل کاربران به‌صورت روزانه از این اپلیکیشن استفاده می‌کنند و حدود ۶۵ درصد کل کاربران به‌صورت ماهیانه در اپلیکیشن فعال هستند.

هر چند بلوبانک هنوز به صورت رسمی افتتاح یا رونمایی نشده است و امکان افتتاح حساب روی آن هنوز عمومی نشده مگر به دعوت یکی دیگر از دارندگان یا استفاده‌کنندگان این اپلیکیشن بانکی اما دست به دست شدن دعوتنامه‌های بلوبانک در فضای مجازی موجب شده است تا بسیاری از فعالان این حوزه حتی برای یکبار هم که شده از آن استفاده کنند.

نشان بانک

با اینکه بانک ملی به صورت مستقیم اعلام نکرده که نئوبانک راه‌اندازی کرده است اما خدماتی که در قالب نشان بانک ارائه می‌دهد را می‌توان در قالب مدعیان نئوبانک دسته‌بندی کرد اگرچه احراز هویت آنلاین آن و گشایش حساب به صورت کاملا دیجیتالی معمولا با مشکل مواجه می‌شود و اجرای آن سخت است اما نشان‌بانک جزو معدود بسترهای آنلاین بانکی است که اقدام به ارائه تسهیلات به صورت آنلاین کرده است و بانک ملی تسهیلات کرونایی خود را از این طریق ارائه داده است.

تفاوت نئو و اتریوم چیست؟ مقایسه‌ای بر این دو پلتفرم

اگر بخواهیم بین اتریوم و نئو یکی را انتخاب کنیم، کدام گزینه مناسب‌تر خواهد بود؟ در بازار رمزارزها، هنوز وفاداری به برندی خاص ایجاد نشده است. بنابراین، تا حد زیادی پاسخ به این سوال منوط به این است که کدام پلتفرم می‌تواند عملکرد بهتری را داشته باشد. در این مقاله سعی کرده‌ایم بدون جانب‌داری از اتریوم و نئو به آینده قیمت NEO چیست؟ مقایسه این دو پلتفرم بپردازیم. در ادامه خواهیم دید که کدام یک از این دو می‌توانند انتخابی بهتر برای توسعه قراردادهای هوشمند و راه‌اندازی برنامه غیرمتمرکز باشد.

مقدمه‌ای بر مقایسه بین اتریوم و نئو

بازار جهانی بلاکچین قرار است از ۷۰۶ میلیون دلار در سال ۲۰۱۷ به ۶۰ میلیارد دلار تا سال ۲۰۲۴ افزایش یابد . با شروع انفجار بلاکچین ، همه می خواهند بدانند که چه شرکت ها ، برنامه ها و پروتکل هایی از پلتفرم‌های غیرمتمرکز مبتنی بر بلاکچین استفاده می کنند. دو مورد از بزرگترین سیستم عامل های بلاکچین ، Ethereum وNEO هستند

Ethereum (ETH) ایده “بلاکچین ۲.۰” یا استفاده از بلاکچین را بیش از صرفاً انجام امور مالی و پرداخت‌ها رواج داد. با استفاده از قرارداد هوشمند یا قراردادهای خوداجرای ساخته شده از کد رایانه، کاربران نه تنها می توانند به صورت غیرمتمرکز برای یکدیگر پول ارسال کنند ، بلکه می توانند برنامه غیرمتمرکز (Dapps) ، از جمله خدمات مالی غیرمتمرکز را بسازند. به دلیل این الگوی جدید بلاکچین ، اتریوم و ارز رمزنگاری شده آن ETH در مدت زمان بسیار کوتاهی در خط مقدم فناوری بلاکچین توانست با موفقیت زیادی روبرو شود.

با توجه به گسترش سریع اتریوم در صحنه بلاکچین ، سایر رقبا به سرعت ظهور کردند. یکی از اینها NEO بود که به دلیل بنیانگذاری در چین با نام اتریوم چینی نیز شناخته می شود. در این مقایسه NEO در مقابل Ethereum ، ما NEO و Ethereum را از نظر قرارداد هوشمند ، Dapps ، معاملات در هر ثانیه ، کارمزد ، قیمت و چشم انداز آینده مقایسه خواهیم کرد.

تیم‌های توسعه دهنده

اتریوم

Ethereum در سال ۲۰۱۴ راه اندازی شد. این محصول ایده بنیان‌گذار و توسعه دهنده اصلی ویتالیک بوترین است .بوترین سیستمی را تصور کرد که در آن از قدرت محاسبه گره های بلاکچین می توان بیش از آنچه که برای بیت کوین به کار گرفته شده است استفاده شود. در عوض ، Buterin استدلال کرد ، شما می توانید از این قدرت پردازش برای اجرای قراردادها و برنامه ها به عنوان بخشی از کاربردهای گسترده بلاکچین استفاده کنید.

این قراردادهای هوشمند و dApp ها به عنوان بخشی از شبکه بلاکچین اجرا می شوند. بنابراین این برنامه‌ها به صورت غیرمتمرکز اداره شده و قدرت را از نهادهای مرکزی می‌گیرد. هیچ یک از سرورها یا رایانه ها نمی‌توانند این برنامه ها را کنترل کنند و تا زمانی که شبکه Ethereum ادامه یابد ، آنها به حیات خود ادامه خواهند داد.

این انقلابی برای فناوری بلاکچین بود . تا این مرحله ، بلاکچین بیشتر به عنوان انتقال ارزش ساده (مانند بیت کوین) مورد استفاده قرار می گرفت . با ظهور Ethereum ، می توانید کدی بنویسید که روی بلاکچین قابل اجرا باشد که در صورت تحویل ، ضد دستکاری و تغییرناپذیر باشد.

اتریوم اولین پلتفرمی بود که با موفقیت قراردادهای هوشمند بلاکچین را اجرا کرد. آنها از آن زمان به بعد بزرگترین ارائه دهنده برنامه های غیرمتمرکز شده اند. تیم Ethereum به هزاران نفر ، از جمله صدها توسعه دهنده که در این سیستم عامل کار می کنند ، افزایش یافته است. همچنین که بیشتر توکن‌هایی که در ICOها ارائه می‌شوند، مبتنی بر بلاکچین اتریوم بوده و تعداد زیادی از قراردادهای هوشمند نیز در این شبکه به اجرا درآمده‌اند. در حال حاضر، اتریوم بعد از بیت کوین به عنوان باارزش‌ترین شبکه شناخته شده است.

نئو

ایده موجود در مورد NEO از سال ۲۰۱۴ آغاز شده است. کارشناسان فناوری بلاکچین چینی ، دا هانگ‌فی و اریک ژانگ، مشاوره با شرکت های چینی در مورد کاربردهای بالقوه بلاکچین را آغاز کردند. آنها شرکتی به نام OnChain تأسیس کردند که راه حل های بلاکچین را برای شرکت های خصوصی توسعه می‌داد.

در این مدت ، آنها همچنین یک بلاک چین عمومی را برنامه ریزی کردند که می تواند کل اقتصاد قراردادهای هوشمند و dApp ها را همراه با ادغام در زنجیره های مختلف خصوصی انجام دهد. بنابراین در آن زمان، ایده NEO متولد شد. با این حال، در آن زمان، این پروژه به عنوان NEO شناخته نمی شد و نامی که بر آن نهاده شده بود، AntShares بود.

AntShares در سال ۲۰۱۶ و پس از دو سال تحقیق دا و ژانگ برای ایجاد پایه و اساس ، راه اندازی شد. در سال ۲۰۱۷ ، به دلیل همپوشانی مشکلات نام آینده قیمت NEO چیست؟ چینی این شرکت ، به NEO تغییر نام داد. از زمان راه اندازی ، NEO به سرعت صعود کرده و به ده ارز رمزپایه برتر تبدیل شده است . این قوی ترین رقیب Ethereum در فضای قراردادهای هوشمند است.

NEO با پشتیبانی از قراردادهای هوشمند و dApp ، بسیاری از راه حل های مشابه Ethereum را پیاده سازی می‌کند. با این حال ، در رویکرد خود به مقیاس پذیری ، قابلیت برنامه ریزی و فلسفه متفاوتی روی آورده است.

تسلط بر بازار

اولین تمایز کلیدی بین Ethereum و NEO تسلط بر بازار است. اتریوم پروژه بزرگتری است و حجم بازار عظیم‌تری را به خود اختصاص داده است. این بنیاد، دارای تیم بزرگی از توسعه دهندگان اختصاصی است که به سختی در بهبود سیستم عامل‌های مرتبط با آن کار می کنند. روزانه صدها dApp و هزاران قرارداد هوشمند در Ethereum اجرا می شود. اتریوم یک نیروی غالب در صنعت بلاکچین است. سهم بازار Ethereum باعث می شود NEO در مقایسه بسیار کوچک به نظر برسد.

با این حال ، NEO در بازار آسیا ، به ویژه چین در حال پیشروی با سرعت زیادی است. آنها دلایل خوبی دارند که باور کنند در این منطقه تسلط خواهند یافت. در طول ممنوعیت برگزاری ICO در چین و آینده قیمت NEO چیست؟ بحث های پیرامون مقررات بلاک‌چین ، دا هونگفی ، بنیانگذار NEO ، با مقامات دولت چین در زمینه تنظیم و اجرای مقررات مشورت کرد .

شرکت خواهر NEO ، OnChain ، نیز در روابط اقتصاد چین، میانه خوبی دارد . آنها با شرکت هایی مانند مایکروسافت و علی بابا همکاری کرده اند تا راه حل های مبتنی بر بلاکچین را آزمایش کنند. در حالی که اتصالات NEO در چین آن را در یک لیگ با Ethereum قرار نمی دهد ، نشانگر مهم این است که NEO یک پروژه جدی است که به زودی از بین نخواهد رفت.

همچنین که مشارکت های خصوصی NEO نیز چشمگیر است ، اما بیایید به خاطر داشته باشیم که Ethereum رهبر بشارت بلاکچین به شرکت های خصوصی است. لیست شرکت های بزرگ که بخشی از اتحاد سازمانی Ethereum هستند ، حیرت انگیز می‌باشد.

زبان‌های برنامه نویسی

قراردادهای هوشمند در Ethereum و NEO، همانطور که پیشتر گفته‌ایم، در واقع کدهای کامپیوتری و نرم‌افزارهایی هستند که برای توسعه‌ آن‌ها باید به زبان برنامه نویسی بلاکچین مسلط بود.

Ethereum برای قراردادهای هوشمند خود از Solidity یک زبان برنامه نویسی مخصوص به خود استفاده می کند. سالیدیتی از مزایای خاصی برای توسعه قرارداد هوشمند برخوردار بوده و دارای مزایای امنیتی خاص خود می‌باشد.

با این حال ، نیاز به یادگیری یک زبان جدید اغلب توسعه دهندگانی را که در توسعه قراردادهای هوشمند تازه کار هستند را با ناراحتی روبرو می‌کند. بنابراین این مساله باعث می‌شود که گاهی اوقات، پذیرش اتریوم و توسعه قرارداد هوشمند در آن با مقاومت روبرو شود.

NEO نیاز به نوشتن قراردادهای هوشمند به یک زبان خاص را از بین برد. در عوض ، آنها به انواع زبان های برنامه نویسی معروف برای نوشتن قرارداد و dApp ها اجازه می دهند. این برنامه‌ها، شامل C # ، Java و Python می‌باشند . در آینده ، NEO قصد دارد پشتیبانی از زبانهای بیشتری را نیز اضافه کند. این کار پذیرش توسعه دهندگان را آسان تر می کند و منجر به کاهش هزینه سوئیچینگ برای توسعه دهندگان متوسط ​​می شود تا با قراردادهای هوشمند شروع به کار کنند.

توان معاملاتی

اتریوم با مقیاس پذیری بلاکچین دچار مشکلاتی شده است. در حال حاضر ، حداکثر توان تراکنش شبکه Ethereum در حدود ۱۵ تراکنش در ثانیه است. از آنجا که شبکه آن محبوبیت بیشتری پیدا کرده است ، ثابت شده است که این یک گلوگاه اصلی در شبکه آن به حساب می‌آید. در مواقعی که تقاضا برای شبکه زیاد است ، استخراج کنندگان در Ethereum هزینه های زیادی (معروف به گس در اتریوم) می گیرند تا قرارداد شما را در بلوک بعدی قرار دهند. اگر هزینه را پرداخت نکنید ، ممکن است ساعت ها یا روزها منتظر بمانید تا قرارداد شما اجرا شود. مشکل مقیاس پذیری اتریوم ناشی از استفاده از اثبات کار به عنوان مکانیزم اجماع است.

Ethereum در حال کار بر روی چندین پیشنهاد برای تغییر ساز و کار اجماع خود است. این شرکت در حال بررسی یک بازنگری کامل در اجماع خود در زمینه اثبات سهام ، تغییر روش و انرژی مورد نیاز برای ایجاد یک بلوک جدید است. اتریوم همچنین به دنبال روش هایی مانند خرد کردن و پردازش برخی از قراردادهای هوشمند خارج از زنجیره برای افزایش توان تولید است. این بزرگترین چالش Ethereum است و حل آن کلید موفقیت شبکه است.

از طرف دیگر ، NEO برای حل مشکل مقیاس پذیری طراحی شده است. سازوکار اجماع آن به عنوان تحمل گسل بیزانس تفویض شده یا dBFT شناخته می شود. این قابلیت از آنجا که اجازه نمی دهد فورک های شبکه وجود داشته باشند ، از دیگر مکانیسم های اجماع متفاوت است. این ویژگی نهایی بودن نامیده می شود و بدان معنی است که همه گره های صادق شبکه باید با یک بلاک جدید موافقت کنند و پس از ایجاد آن بلاک ، هیچ بلاک دیگری نمی تواند به بلاک قبلی مراجعه کند. نهایی بودن به این معنی است که گره های شبکه فقط باید سابقه بلوک های اخیر را حفظ کنند ، نه کل زنجیره.

اندازه بلوک می تواند برای پاسخگویی به تقاضای شبکه در NEO رشد کند. آزمایشات نشان داده است که شبکه NEO می تواند تا ۱۰۰۰ معامله در ثانیه را بدون هیچ گونه نقصی در شبکه انجام دهد.

توکن‌های ERC20 در برابر NEP5

Ethereum با پروتکل ERC-20 خود ایجاد ارزهای رمزپایه جدید را استاندارد کرده است. بیشتر توکن‌های جدیدی که در شبکه‌های بلاکچین به وجود می‌آیند، توکن‌های ERC-20 هستند. این اتفاق در تولید رمز، به نوعی به استاندارد طلا تبدیل شده است. این توکن ها پشتیبانی آینده قیمت NEO چیست؟ زیادی دارند و به راحتی با کیف پول ، مبادلات و یکدیگر ادغام می‌شوند. جامعه ERC-20 بهترین استاندارد مستند و پشتیبانی شده برای توکن های جدید است.

NEO با استاندارد توکن خود ، NEP-5 وارد بازی شده است. NEP-5 بسیاری از قوانین و دستورالعمل‌های ERC-20 را دنبال می کند ، اما بر اساس زنجیره بلوک NEO است. پروژه های علاقه مند به ساخت dApps یا سازمانهای خودمختار غیرمتمرکز در NEO اکنون می توانند توکن‌های بومی NEO خود را ایجاد کنند.

NEP-5 هنوز به اندازه ERC-20 پشتیبانی نمی شود. توکن‌هایی از سبقت گرفتن اتریوم بر ایجاد رمزهای جدید وجود ندارد. با این حال ، امیدوار کننده است که NEO در مورد استاندارد شدن روی سیستم عامل خود، رو به جلو فکر می کند.

فلسفه و نگرش

NEO و Ethereum در عمل، بسیار مشابه یکدیگر هستند و می توانند به توسعه دهندگان در دستیابی به اهداف بسیار مشابه کمک کنند. شاید بزرگترین تمایز بین NEO و Ethereum فلسفه پیدایش آنها باشد.

Ethereum ” رایانه غیرمتمرکز جهان ” نامیده شده است و تا حد زیادی درست هم هست. هزاران مورد از dApp ها و قراردادها همیشه در Ethereum اجرا می شوند. این شبکه، یک پردازنده عظیم برای برنامه هاست ، صرف نظر از منبع به کار گرفته شده برای آن!

توسعه دهندگان اتریوم می خواهند مقیاس پذیری و تمرکززدایی سیستم عامل آن را افزایش دهند. آنها می خواهند ضمن اطمینان از بی خطر بودن و ایمن بودن قراردادهای هوشمندی که توسعه دهندگان برای اجرای آنها در بلاکچین عمومی انجام آینده قیمت NEO چیست؟ می دهند ، ابزار بیشتری به توسعه دهندگان بدهند.

NEO، از سوی دیگر، خود را به عنوان پلتفرم برای یک ” اقتصاد هوشمند معرفی کرده است. این به معنای یک اکوسیستم متصل از برنامه ها و سازمان های یکپارچه است که همه با هم ترکیب می شوند. NEO با dApps در سیستم عامل خود به عنوان شریک و اعضای یک انجمن رفتار می کند. این تفاوت فقط می تواند تابعی از مقیاس باشد. Ethereum بسیار بزرگتر از NEO است ، بنابراین مدیریت آینده قیمت NEO چیست؟ ، مراقبت و هدایت چنین جامعه بزرگی دشوارتر است.

با این حال ، می توانیم استدلال کنیم که ماموریت و طرح جامع NEO کمی متفاوت از برنامه Ethereum است. NEO آرزو دارد که دارایی ها و اشیا فیزیکی را دیجیتالی آینده قیمت NEO چیست؟ کند و کل اقتصاد را به صورت زنجیره ای رقم بزند. این ابزار واقعی وقتی شروع به همکاری بین dApps ، شرکای خصوصی زنجیره ای از طریق OnChain و استانداردهای نظارتی دولت چین خواهد کرد. اگر NEO بتواند خود را به عنوان سازگار سازگار و سازگار با برنامه dApps تثبیت کند ، فرصتی برای تمایز یافتن و خارج شدن از سایه Ethereum دارد.

معرفی نئو (NEO): یک شبکه باز برای اقتصاد هوشمند (Smart Economy)

نئو (NEO) یک پروژه بلاکچینی است که از هویت دیجیتال، دارایی های دیجیتال و قرارداد های هوشمند برای ایجاد زیرساخت مورد نیاز اقتصاد هوشمند استفاده می کند.

نئو (NEO) یک پروژه بلاکچین مبتنی بر اجتماع غیر انتفاعی است که از فناوری بلاکچین و هویت دیجیتال برای دیجیتالی کردن دارایی ها، خودکارسازی مدیریت دارایی های دیجیتال با استفاده از قرارداد های هوشمند، و تحقق یک اقتصاد هوشمند با شبکه های توزیع شده بهره می گیرد.

NEO-Open-Network-For-Smart-Economy/ Source

معرفی پروژه نئو

این پروژه در سال 2014 تأسیس شد و از ماه ژوئن سال 2015 به صورت «متن باز هم زمان» [1] در GitHub قرار گرفت. تیم نئو از زمان تأسیس آن، صعود و رونق صنعت بلاکچین، و نیز هیجان و دلسردی های بازار پول دیجیتال را تجربه کرده اند. این تیم معتقد است که این فناوری به پیشرفت خود ادامه خواهد داد و در کنار یکدیگر می توانیم آینده را بسازیم. نئو با این انگیزه، برای انتقال اقتصاد سنتی ما به عصر جدیدی از اقتصاد هوشمند، ایجاد شده است. اقتصادی سراسری برای تمام جهان که تمام مسائل اقتصادی روزمره را پوشش خواهد داد.

بیشتر بخوانید: معرفی رمز ارز زی کش (Zcash)

پروژه Neo که ابتدا با نام انت شیرز شناخته می شد، توسط دو جمع سپاری جذب سرمایه کرد. نخستین جمع سپاری در اکتبر ۲۰۱۵ آغاز شد و به مدت ۱۰ روز ادامه داشت که طی آن ۱۷٫۵ میلیون توکن نئو به ارزش ۵۵۰،۰۰۰ دلار فروخته شد. در جمع سپاری دوم نیز ۲۲٫۵ میلیون توکن به قیمت ۴٫۵ میلیون دلار بین سرمایه گذاران توزیع شد. اجزاء اصلی این اقتصاد هوشمند در شکل زیر نشان داده شده اند.

NEO-An Open Network For Smart Economy

نئو نسلی جدید از پلت فرم های بلاکچینی است و گاهاً به نام اتریوم چینی نیز نامیده می شود. نئو از الگوریتم منحصر به فرد و ارتقاء یافته تری از اتریوم استفاده می کند. طبق چیزی که در وب‌سایت رسمی این پلتفرم نوشته شده است، نئو یک پلتفرم و شبکه بزرگ است و واحد ارزی NEO فقط جزئی از این شبکه بزرگ خواهد بود.

[googlepdf url=”https://coiniran.com/wp-content/uploads/2018/07/NEO-An-Open-Network-For-Smart-Economy-1.pdf” download=”برای دانلود متن کامل کلیک کنید” ]

توجه!

دیدگاه‌هایی که در این مقاله ارائه شده‌اند، متعلق به نویسنده می‌باشند و لزوماً مربوط به Coiniran نمی‌باشد و نباید به آن نسبت داده شود.

ارز دیجیتالی چین رقیب جدید دلار؟

به گزارش اقتصادنیوز به نقل از ایسنا ، در شرایطی که نقش چین از اقتصاد جهانی رو به گسترش است، این کشور به دنبال استقلال مالی و کاهش وابستگی خود به دلار در مبادلات مالی با دیگر کشورهاست؛ به ویژه حالا که شعله اختلافات تجاری بین این کشور با آمریکا مجددا شعله ور شده است. انتظار می رود بانک مرکزی چین نخستین بانک مرکزی در جهان باشد که ارز دیجیتالی خود را عملیاتی کند.

مرکز تحقیقات ارزهای دیجیتال که بازوی اصلی اجرای این پروژه در بانک مرکزی چین محسوب می شود، به روزنامه " ساوث چاینا مورنینگ پست" اطلاع داده است که طرح آزمایشی راه اندازی این ارز در چهار شهر شنژن، سوژو، ژیونگ آن و چنگدو آغاز شده است.

استفاده از این ارز دیجیتالی که فعلا "دیسپ" نامیده می شود، در حال حاضر تنها برای تعداد محدودی از بانک ها و کاربران در چهار شهر فوق مهیا شده است. به گفته تری لیو، مدیر گروه مشاورین "وون چین تکنالجی" دیسپ دارای سه تفاوت عمده با سایر ارزهای دیجیتالی نظیر بیت کوین است: نخست اینکه بیت کوین غیرمتمرکز و استخراج پذیر است، درحالی که دیسپ متمرکز و تحت کنترل دولت است، دوم اینکه نردبان دیجیتالی دیسپ توسط دولت کنترل خواهد شد و در بستر سیستم توزیع نخواهد شد و سوم این ارز با هدف استفاده در سیستم تجاری و بازرگانی توسعه می یابد تا بتوان از آن به مانند شکل فعلی پول استفاده کرد.

توسعه ارز دیجیتالی چین بخشی از برنامه کلان این کشور برای جهانی سازی یوان است. روزنامه دولتی چاینا دیلی در مقاله ۲۴ آوریل خود گفته بود آمریکا دلار را به عنوان یک سلاح استفاده می کند و باید وابستگی به آن را کاهش داد.

در روزهای اخیر دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا مدعی شده است شواهدی در اختیار دارد که نشان می دهد ویروس کرونا با سهل انگاری چین به خارج درز کرده و این کشور را به اعمال تعرفه های جدید تهدید کرده است.